obiecny

Inherited from Proto-Slavic *obьťьnъ. By surface analysis, obiec +‎ -ny. First attested in the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔbjɛt͡snɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔbjɛt͡snɨ/

obiecny (derived adverb obiecnie)

1. common, communal
   • Skład apostolski, page 9. 12:

     Wyerze w... swientu *czierkaw obiecznu (catholicam)

     [Wierzę w... świętą cy[e]rkiew obieczną (catholicam)]

• Middle Polish: obiecny

• Bańkowski, Andrzej (2000) “obiecny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “(obecny) obiecny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish obiecny. By surface analysis, obiec +‎ -ny. Displaced by and doublet of obecny, a borrowed form.

• (Middle Polish) IPA^(key): /ɔˈbjɛt͡s.nɨ/

obiecny (not comparable, derived adverb obiecnie) (Middle Polish)

1. being somewhere personally, in person

   Synonym: (Middle Polish) obecny

2. permanently in office

   Synonym: (Middle Polish) obecny

3. taken care of in person

   Synonym: (Middle Polish) obecny

4. now, current

   Synonym: obecny

5. common, communal

   Synonyms: (Middle Polish) obecny, wspólny

6. common, everyday

   Synonym: (Middle Polish) obecny

7. multifaceted (able to be felt in various respects)

   Synonym: (Middle Polish) obecny

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “obecny, obiecny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]