obiec

Old Polish

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔbjɛt͡s/
  • IPA(key): (15th CE) /ɔbjɛt͡s/

Etymology 1

From o- + biec. First attested in 1468.

Verb

obiec pf

  1. (of water) to surround, to flow around
    • 1868 [1468], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego, volume XIII, page 586:
      Item eciam te concitat pro centum marcis occasione violente demissionis piscine circumvallante opidum Vyschnya al. kthori obyegl Vysznya
      [Item eciam te concitat pro centum marcis occasione violente demissionis piscine circumvallante opidum Wisznia al. ktory obiegł Wisznię]
  2. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
    • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 33:
      Obyegly ocupauerunt (occupaveruntque Galaaditae vada Iordanis Jud 12, 5)
      [Obiegli ocupauerunt (occupaveruntque Galaaditae vada Iordanis Jud 12, 5)]
    1. to encircle
    2. corruption of oblec
Descendants
  • Polish: obiec

Etymology 2

Inherited from Proto-Slavic *obьťь. Doublet of obec, a borrowed form. First attested in 1439.

Noun

obiec f

  1. Synonym of obec
    • 1878-1889 [1439], Archiwum Komisji Historycznej, volume III, page 343:
      Nobilis Andreas produxit... duos nobiles... post patrem, item produxit nobilem Petrum... et Martinum... post matrem, item produxit duos tercios... de communibus al. s obcze... Iurauerunt primi et sequentes..., quod... Andreas... est nobilis
      [Nobilis Andreas produxit... duos nobiles... post patrem, item produxit nobilem Petrum... et Martinum... post matrem, item produxit duos tercios... de communibus al. z obce... Iurauerunt primi et sequentes..., quod... Andreas... est nobilis]
Derived terms
adjective
adverb
Descendants

References

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔ.bjɛt͡s/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈɔ.bjɛt͡s/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔbjɛt͡s
  • Syllabification: o‧biec

Etymology 1

Inherited from Old Polish obiec. By surface analysis, o- + biec.

Verb

obiec pf (imperfective obiegać)

  1. (transitive) to run around, to run about
  2. (transitive, of news, rumours, etc.) to spread around, to get around
    Synonyms: rozejść się, rozprzestrzenić się
Conjugation
Conjugation of obiec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obiec
future tense 1st obiegnę obiegniemy
2nd obiegniesz obiegniecie
3rd obiegnie obiegną
impersonal obiegnie się
past tense 1st obiegłem,
-(e)m obiegł
obiegłam,
-(e)m obiegła
obiegłom,
-(e)m obiegło
obiegliśmy,
-(e)śmy obiegli
obiegłyśmy,
-(e)śmy obiegły
2nd obiegłeś,
-(e)ś obiegł
obiegłaś,
-(e)ś obiegła
obiegłoś,
-(e)ś obiegło
obiegliście,
-(e)ście obiegli
obiegłyście,
-(e)ście obiegły
3rd obiegł obiegła obiegło obiegli obiegły
impersonal obiegnięto
conditional 1st obiegłbym,
bym obiegł
obiegłabym,
bym obiegła
obiegłobym,
bym obiegło
obieglibyśmy,
byśmy obiegli
obiegłybyśmy,
byśmy obiegły
2nd obiegłbyś,
byś obiegł
obiegłabyś,
byś obiegła
obiegłobyś,
byś obiegło
obieglibyście,
byście obiegli
obiegłybyście,
byście obiegły
3rd obiegłby,
by obiegł
obiegłaby,
by obiegła
obiegłoby,
by obiegło
obiegliby,
by obiegli
obiegłyby,
by obiegły
impersonal obiegnięto by
imperative 1st niech obiegnę obiegnijmy
2nd obiegnij obiegnijcie
3rd niech obiegnie niech obiegną
passive adjectival participle obiegnięty obiegnięta obiegnięte obiegnięci obiegnięte
anterior adverbial participle obiegłszy
verbal noun obiegnięcie

Etymology 2

Inherited from Old Polish obiec. Displaced by and doublet of obec, a form from Old Czech.

Noun

obiec f

  1. (Middle Polish) Synonym of obec.

Further reading

  • obiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obiec in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “1. obiec”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “2. obiec”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.