nauða

Icelandic

Etymology

From older gnauða, from Old Norse gnauða, derived from the feminine noun gnauð (“noise”). The modern Icelandic neuter noun gnauð, nauð, on the other hand, is derived from the verb.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈnøyːða/
  • Rhymes: -øyːða

Verb

nauða (weak verb, third-person singular past indicative nauðaði, supine nauðað)

  1. (of the wind) to howl
  2. (of animals) to make vocal noises, bark, low (not very loudly)
  3. to nag, whine (with preposition á or í + the person the nagging is directed at)

Conjugation
nauða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að nauða
supine
(sagnbót)		 nauðað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 nauðandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég nauða við nauðum present
(nútíð)		 ég nauði við nauðum
þú nauðar þið nauðið þú nauðir þið nauðið
hann, hún, það nauðar þeir, þær, þau nauða hann, hún, það nauði þeir, þær, þau nauði
past
(þátíð)		 ég nauðaði við nauðuðum past
(þátíð)		 ég nauðaði við nauðuðum
þú nauðaðir þið nauðuðuð þú nauðaðir þið nauðuðuð
hann, hún, það nauðaði þeir, þær, þau nauðuðu hann, hún, það nauðaði þeir, þær, þau nauðuðu
imperative
(boðháttur)		 nauða (þú) nauðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
nauðaðu nauðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms
  • nauða í (“to importune, to impose upon, to nag”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.