naleźć

Polish

Etymology

From na- +‎ leźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈna.lɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: na‧leźć

Verb

naleźć pf (imperfective nałazić)

  1. (colloquial, transitive) to swarm
  2. (colloquial, intransitive) to butt into something (physically) [+ na (accusative) = into something]
  3. (colloquial, intransitive) to make oneself felt
  4. (obsolete, intransitive) to find
  5. (colloquial, reflexive) to walk oneself tired
  6. (colloquial, reflexive) to go on a wild goose chase

Conjugation
Conjugation of naleźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive naleźć
future tense 1st nalezę naleziemy
2nd naleziesz naleziecie
3rd nalezie nalezą
impersonal nalezie się
past tense 1st nalazłem,
-(e)m nalazł		 nalazłam,
-(e)m nalazła		 nalazłom,
-(e)m nalazło		 naleźliśmy,
-(e)śmy naleźli		 nalazłyśmy,
-(e)śmy nalazły
2nd nalazłeś,
-(e)ś nalazł		 nalazłaś,
-(e)ś nalazła		 nalazłoś,
-(e)ś nalazło		 naleźliście,
-(e)ście naleźli		 nalazłyście,
-(e)ście nalazły
3rd nalazł nalazła nalazło naleźli nalazły
impersonal naleziono
conditional 1st nalazłbym,
bym nalazł		 nalazłabym,
bym nalazła		 nalazłobym,
bym nalazło		 naleźlibyśmy,
byśmy naleźli		 nalazłybyśmy,
byśmy nalazły
2nd nalazłbyś,
byś nalazł		 nalazłabyś,
byś nalazła		 nalazłobyś,
byś nalazło		 naleźlibyście,
byście naleźli		 nalazłybyście,
byście nalazły
3rd nalazłby,
by nalazł		 nalazłaby,
by nalazła		 nalazłoby,
by nalazło		 naleźliby,
by naleźli		 nalazłyby,
by nalazły
impersonal naleziono by
imperative 1st niech nalezę naleźmy
2nd naleź naleźcie
3rd niech nalezie niech nalezą
anterior adverbial participle nalazłszy
verbal noun nalezienie

Derived terms
verbs

Further reading
  • naleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • naleźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.