kwapić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish kwapić (się), from northern Proto-Slavic *kvapiti. Compare Czech kvapit (“to hurry”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkfa.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -apit͡ɕ
  • Syllabification: kwa‧pić

Verb

kwapić impf

  1. (transitive, archaic) to chivvy, to hurry, to urge
    Synonyms: naglić, (colloquial) pilić, przynaglać
  2. (intransitive, archaic) to hasten, to hurry, to make haste (to move or act quickly)
    Synonyms: pospieszać, spieszyć
  3. (reflexive with się, colloquial) to be eager to do something [+ do (genitive) = what] [+ z (instrumental) = what]
    Synonyms: garnąć się, palić się

Conjugation
Conjugation of kwapić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kwapić
present tense 1st kwapię kwapimy
2nd kwapisz kwapicie
3rd kwapi kwapią
impersonal kwapi się
past tense 1st kwapiłem,
-(e)m kwapił		 kwapiłam,
-(e)m kwapiła		 kwapiłom,
-(e)m kwapiło		 kwapiliśmy,
-(e)śmy kwapili		 kwapiłyśmy,
-(e)śmy kwapiły
2nd kwapiłeś,
-(e)ś kwapił		 kwapiłaś,
-(e)ś kwapiła		 kwapiłoś,
-(e)ś kwapiło		 kwapiliście,
-(e)ście kwapili		 kwapiłyście,
-(e)ście kwapiły
3rd kwapił kwapiła kwapiło kwapili kwapiły
impersonal kwapiono
future tense 1st będę kwapił,
będę kwapić		 będę kwapiła,
będę kwapić		 będę kwapiło,
będę kwapić		 będziemy kwapili,
będziemy kwapić		 będziemy kwapiły,
będziemy kwapić
2nd będziesz kwapił,
będziesz kwapić		 będziesz kwapiła,
będziesz kwapić		 będziesz kwapiło,
będziesz kwapić		 będziecie kwapili,
będziecie kwapić		 będziecie kwapiły,
będziecie kwapić
3rd będzie kwapił,
będzie kwapić		 będzie kwapiła,
będzie kwapić		 będzie kwapiło,
będzie kwapić		 będą kwapili,
będą kwapić		 będą kwapiły,
będą kwapić
impersonal będzie kwapić się
conditional 1st kwapiłbym,
bym kwapił		 kwapiłabym,
bym kwapiła		 kwapiłobym,
bym kwapiło		 kwapilibyśmy,
byśmy kwapili		 kwapiłybyśmy,
byśmy kwapiły
2nd kwapiłbyś,
byś kwapił		 kwapiłabyś,
byś kwapiła		 kwapiłobyś,
byś kwapiło		 kwapilibyście,
byście kwapili		 kwapiłybyście,
byście kwapiły
3rd kwapiłby,
by kwapił		 kwapiłaby,
by kwapiła		 kwapiłoby,
by kwapiło		 kwapiliby,
by kwapili		 kwapiłyby,
by kwapiły
impersonal kwapiono by
imperative 1st niech kwapię kwapmy
2nd kwap kwapcie
3rd niech kwapi niech kwapią
active adjectival participle kwapiący kwapiąca kwapiące kwapiący kwapiące
passive adjectival participle kwapiony kwapiona kwapione kwapieni kwapione
contemporary adverbial participle kwapiąc
verbal noun kwapienie

Derived terms
noun
verbs
  • pokwapić pf
  • skwapić pf
adjectives
adverb
noun
verbs

Further reading
  • kwapić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kwapić in Polish dictionaries at PWN
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “kwapić”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.