kruidig

Dutch

Etymology

From kruid (herb, spice) + -ig (-ish, -y).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkrœy̯.dəx/
  • (file)
  • Hyphenation: krui‧dig
  • Rhymes: -œy̯dəx

Adjective

kruidig (comparative kruidiger, superlative kruidigst)

  1. spicy, with pronounced vegetal aroma

Inflection

Inflection of kruidig
uninflected kruidig
inflected kruidige
comparative kruidiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial kruidigkruidigerhet kruidigst
het kruidigste
indefinite m./f. sing. kruidigekruidigerekruidigste
n. sing. kruidigkruidigerkruidigste
plural kruidigekruidigerekruidigste
definite kruidigekruidigerekruidigste
partitive kruidigskruidigers

Derived terms

  • kruidigheid
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.