karmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قارمق (karmak, “to meddle, interfere with, disarrange”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (kar-, “to mix”), from Proto-Turkic *kiār- (“to mix”).[1]

cognates

Cognate with Karakhanid [script needed] (kar-, “to mix”), Chagatai [script needed] (qarmaq, “to mix”), Chuvash юрма (jurma, “to mix”), Turkmen gārmak (“to mix, shuffle”), Uzbek qormoq (“to mix”).

Verb

karmak (third-person singular simple present karar)

  1. (transitive) to mix, blend
  2. (transitive) to shuffle (cards)

Conjugation
Conjugation of karmak (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive karmak
impersonal participle imperfective karan
perfective karmış
prospective karacak
personal participle non-prospective kardığım kardığın kardığı kardığımız kardığınız kardıkları
prospective karacağım karacağın karacağı karacağımız karacağınız karacakları
verbal noun karma
way of doing karış
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist kararım kararsın karar kararız kararsınız kararlar
imperfective karıyorum karıyorsun karıyor karıyoruz karıyorsunuz karıyorlar
past perfective kardım kardın kardı kardık kardınız kardılar
imperfective karıyordum karıyordun karıyordu karıyorduk karıyordunuz karıyorlardı (or karıyordular)
future karacağım karacaksın karacak karacağız karacaksınız karacaklar
inferential perfective karmışım karmışsın karmış karmışız karmışsınız karmışlar
aorist kararmışım kararmışsın kararmış kararmışız kararmışsınız kararlarmış (or kararmışlar)
imperfective karıyormuşum karıyormuşsun karıyormuş karıyormuşuz karıyormuşsunuz karıyorlarmış
conditional simple karsam karsan karsa karsak karsanız karsalar
perfective karsaydım karsaydın karsaydı karsaydık karsaydınız karsaydılar
optative karayım karasın kara karalım karasınız karalar
progressive karmaktayım karmaktasın karmakta karmaktayız karmaktasınız karmaktalar
necessitative karmalıyım karmalısın karmalı karmalıyız karmalısınız karmalılar
imperative kar karsın karın karsınlar
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist karar mıyım? karar mısın? karar mı? karar mıyız? karar mısınız? kararlar mı?
imperfective karıyor muyum? karıyor musun? karıyor mu? karıyor muyuz? karıyor musunuz? karıyorlar mı?
past perfective kardım mı? kardın mı? kardı mı? kardık mı? kardınız mı? kardılar mı?
imperfective karıyor muydum? karıyor muydun? karıyor muydu? karıyor muyduk? karıyor muydunuz? karıyorlar mıydı?
future karacak mıyım? karacak mısın? karacak mı? karacak mıyız? karacak mısınız? karacaklar mı?
inferential perfective karmış mıyım? karmış mısın? karmış mı? karmış mıyız? karmış mısınız? karmışlar mı?
aorist karar mıymışım? karar mıymışsın? karar mıymış? karar mıymışız? karar mıymışsınız? kararlar mıymış?
imperfective karıyor muymuşum? karıyor muymuşsun? karıyor muymuş? karıyor muymuşuz? karıyor muymuşsunuz? karıyorlar mıymış?
conditional simple karsam mı? karsan mı? karsa mı? karsak mı? karsanız mı? karsalar mı?
perfective karsa mıydım? karsa mıydın? karsa mıydı? karsa mıydık? karsa mıydınız? karsalar mıydı?
progressive karmakta mıyım? karmakta mısın? karmakta mı? karmakta mıyız? karmakta mısınız? karmaktalar mı?
necessitative karmalı mıyım? karmalı mısın? karmalı mı? karmalı mıyız? karmalı mısınız? karmalılar mı?
Negative declarative
infinitive karmamak
impersonal participle imperfective karmayan
perfective karmamış
prospective karmayacak
personal participle non-prospective karmadığım karmadığın karmadığı karmadığımız karmadığınız karmadıkları
prospective karmayacağım karmayacağın karmayacağı karmayacağımız karmayacağınız karmayacakları
verbal noun karmama
way of doing karmayış
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist karmam karmazsın karmaz karmayız karmazsınız karmazlar
imperfective karmıyorum karmıyorsun karmıyor karmıyoruz karmıyorsunuz karmıyorlar
past perfective karmadım karmadın karmadı karmadık karmadınız karmadılar
imperfective karmıyordum karmıyordun karmıyordu karmıyorduk karmıyordunuz karmıyorlardı
future karmayacağım karmayacaksın karmayacak karmayacağız karmayacaksınız karmayacaklar
inferential perfective karmamışım karmamışsın karmamış karmamışız karmamışsınız karmamışlar
aorist karmazmışım karmazmışsın karmazmış karmazmışız karmazmışsınız karmazlarmış
imperfective karmıyormuşum karmıyormuşsun karmıyormuş karmıyormuşuz karmıyormuşsunuz karmıyorlarmış
conditional simple karmasam karmasan karmasa karmasak karmasanız karmasalar
perfective karmasaydım karmasaydın karmasaydı karmasaydık karmasaydınız karmasaydılar
optative karmayayım karmayasın karmaya karmayalım karmayasınız karmayalar
progressive karmamaktayım karmamaktasın karmamakta karmamaktayız karmamaktasınız karmamaktalar
necessitative karmamalıyım karmamalısın karmamalı karmamalıyız karmamalısınız karmamalılar
imperative karma karmasın karmayın karmasınlar
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist karmaz mıyım? karmaz mısın? karmaz mı? karmaz mıyız? karmaz mısınız? karmazlar mı?
imperfective karmıyor muyum? karmıyor musun? karmıyor mu? karmıyor muyuz? karmıyor musunuz? karmıyorlar mı?
past perfective karmadım mı? karmadın mı? karmadı mı? karmadık mı? karmadınız mı? karmadılar mı?
imperfective karmıyor muydum? karmıyor muydun? karmıyor muydu? karmıyor muyduk? karmıyor muydunuz? karmıyorlar mıydı?
future karmayacak mıyım? karmayacak mısın? karmayacak mı? karmayacak mıyız? karmayacak mısınız? karmayacaklar mı?
inferential perfective karmamış mıyım? karmamış mısın? karmamış mı? karmamış mıyız? karmamış mısınız? karmamışlar mı?
aorist karmaz mıymışım? karmaz mıymışsın? karmaz mıymış? karmaz mıymışız? karmaz mıymışsınız? karmazlar mıymış?
imperfective karmıyor muymuşum? karmıyor muymuşsun? karmıyor muymuş? karmıyor muymuşuz? karmıyor muymuşsunuz? karmıyorlar mıymış?
conditional simple karmasam mı? karmasan mı? karmasa mı? karmasak mı? karmasanız mı? karmasalar mı?
perfective karmasa mıydım? karmasa mıydın? karmasa mıydı? karmasa mıydık? karmasa mıydınız? karmasalar mıydı?
progressive karmamakta mıyım? karmamakta mısın? karmamakta mı? karmamakta mıyız? karmamakta mısınız? karmamaktalar mı?
necessitative karmamalı mıyım? karmamalı mısın? karmamalı mı? karmamalı mıyız? karmamalı mısınız? karmamalılar mı?

Synonyms

References
  1. Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*Kiār-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.