karcić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kъrtiti. Doublet of korcić (“to tempt”), a borrowing from Ukrainian.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkar.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -art͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: kar‧cić

Verb

karcić impf (perfective skarcić)

  1. (transitive) to chide, to scold, to rebuke, to reprimand, to castigate
    Synonyms: besztać, ganić, łajać, objeżdżać, obtańcowywać, ochrzaniać, opieprzać, opierdalać, rugać, sztorcować, strofować, upominać, napominać
  2. (reflexive with się) to chide oneself, to scold oneself, to rebuke oneself, to reprimand oneself, to castigate oneself

Conjugation
Conjugation of karcić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive karcić
present tense 1st karcę karcimy
2nd karcisz karcicie
3rd karci karcą
impersonal karci się
past tense 1st karciłem,
-(e)m karcił		 karciłam,
-(e)m karciła		 karciłom,
-(e)m karciło		 karciliśmy,
-(e)śmy karcili		 karciłyśmy,
-(e)śmy karciły
2nd karciłeś,
-(e)ś karcił		 karciłaś,
-(e)ś karciła		 karciłoś,
-(e)ś karciło		 karciliście,
-(e)ście karcili		 karciłyście,
-(e)ście karciły
3rd karcił karciła karciło karcili karciły
impersonal karcono
future tense 1st będę karcił,
będę karcić		 będę karciła,
będę karcić		 będę karciło,
będę karcić		 będziemy karcili,
będziemy karcić		 będziemy karciły,
będziemy karcić
2nd będziesz karcił,
będziesz karcić		 będziesz karciła,
będziesz karcić		 będziesz karciło,
będziesz karcić		 będziecie karcili,
będziecie karcić		 będziecie karciły,
będziecie karcić
3rd będzie karcił,
będzie karcić		 będzie karciła,
będzie karcić		 będzie karciło,
będzie karcić		 będą karcili,
będą karcić		 będą karciły,
będą karcić
impersonal będzie karcić się
conditional 1st karciłbym,
bym karcił		 karciłabym,
bym karciła		 karciłobym,
bym karciło		 karcilibyśmy,
byśmy karcili		 karciłybyśmy,
byśmy karciły
2nd karciłbyś,
byś karcił		 karciłabyś,
byś karciła		 karciłobyś,
byś karciło		 karcilibyście,
byście karcili		 karciłybyście,
byście karciły
3rd karciłby,
by karcił		 karciłaby,
by karciła		 karciłoby,
by karciło		 karciliby,
by karcili		 karciłyby,
by karciły
impersonal karcono by
imperative 1st niech karcę karćmy
2nd karć karćcie
3rd niech karci niech karcą
active adjectival participle karcący karcąca karcące karcący karcące
passive adjectival participle karcony karcona karcone karceni karcone
contemporary adverbial participle karcąc
verbal noun karcenie

Further reading
  • karcić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • karcić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.