irin

See also: Irin

Azerbaijani

Etymology

From Common Turkic *iri-.

Pronunciation
  • IPA(key): [iˈrin]
  • Audio(file)
  • Hyphenation: i‧rin

Noun

irin (definite accusative irini, plural irinlər)

  1. pus (fluid found in regions of infection)

Declension
    Declension of irin
singular plural
nominative irin
 irinlər
definite accusative irini
 irinləri
dative irinə
 irinlərə
locative irində
 irinlərdə
ablative irindən
 irinlərdən
definite genitive irinin
 irinlərin
    Possessive forms of irin
nominative
singular plural
mənim (“my”) irinim irinlərim
sənin (“your”) irinin irinlərin
onun (“his/her/its”) irini irinləri
bizim (“our”) irinimiz irinlərimiz
sizin (“your”) irininiz irinləriniz
onların (“their”) irini or irinləri irinləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) irinimi irinlərimi
sənin (“your”) irinini irinlərini
onun (“his/her/its”) irinini irinlərini
bizim (“our”) irinimizi irinlərimizi
sizin (“your”) irininizi irinlərinizi
onların (“their”) irinini or irinlərini irinlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) irinimə irinlərimə
sənin (“your”) irininə irinlərinə
onun (“his/her/its”) irininə irinlərinə
bizim (“our”) irinimizə irinlərimizə
sizin (“your”) irininizə irinlərinizə
onların (“their”) irininə or irinlərinə irinlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) irinimdə irinlərimdə
sənin (“your”) irinində irinlərində
onun (“his/her/its”) irinində irinlərində
bizim (“our”) irinimizdə irinlərimizdə
sizin (“your”) irininizdə irinlərinizdə
onların (“their”) irinində or irinlərində irinlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) irinimdən irinlərimdən
sənin (“your”) irinindən irinlərindən
onun (“his/her/its”) irinindən irinlərindən
bizim (“our”) irinimizdən irinlərimizdən
sizin (“your”) irininizdən irinlərinizdən
onların (“their”) irinindən or irinlərindən irinlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) irinimin irinlərimin
sənin (“your”) irininin irinlərinin
onun (“his/her/its”) irininin irinlərinin
bizim (“our”) irinimizin irinlərimizin
sizin (“your”) irininizin irinlərinizin
onların (“their”) irininin or irinlərinin irinlərinin

Further reading
  • “irin” in Obastan.com.

Basque

Alternative forms

Pronunciation
  • Audio(file)
  • IPA(key): /iɾin/, [i.ɾĩn]

Noun

irin inan

  1. flour

Declension
Declension of irin (inanimate, ending in consonant)
indefinite singular plural
absolutive irin irina irinak
ergative irinek irinak irinek
dative irini irinari irinei
genitive irinen irinaren irinen
comitative irinekin irinarekin irinekin
causative irinengatik irinarengatik irinengatik
benefactive irinentzat irinarentzat irinentzat
instrumental irinez irinaz irinez
inessive irinetan irinean irinetan
locative irinetako irineko irinetako
allative irinetara irinera irinetara
terminative irinetaraino irineraino irinetaraino
directive irinetarantz irinerantz irinetarantz
destinative irinetarako irinerako irinetarako
ablative irinetatik irinetik irinetatik
partitive irinik — —
prolative irintzat — —

Fula

Etymology

From Hausa [Term?].

Noun

irin o

  1. (Adamawa) genus, species, sort

References
  • Tourneux, Henry, Daïrou, Yaya (1998) Dictionnaire peul de l'agriculture et de la nature (Diamaré, Cameroun), suivi d'un index français-fulfulde‎ (in French), Paris: Karthala, →ISBN, retrieved 24 April 2023

Karaim

Etymology

From Proto-Turkic *iri-.

Noun

irin

  1. pus

References
  • N. A. Baskakov, S.M. Šapšala, editor (1973), “irin”, in Karaimsko-Russko-Polʹskij Slovarʹ [Karaim-Russian-Polish Dictionary], Moscow: Moskva, →ISBN

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ایرك (iriñ), from Proto-Turkic *iri- (“to rot; pus”). Cognate with Old Turkic [script needed] (iriŋ, yiriŋ).

Pronunciation
  • Hyphenation: i‧rin

Noun

irin (definite accusative irini, plural irinler)

  1. pus (fluid found in regions of infection)

Declension
Inflection
Nominative irin
Definite accusative irini
Singular Plural
Nominative irin irinler
Definite accusative irini irinleri
Dative irine irinlere
Locative irinde irinlerde
Ablative irinden irinlerden
Genitive irinin irinlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular irinim irinlerim
2nd singular irinin irinlerin
3rd singular irini irinleri
1st plural irinimiz irinlerimiz
2nd plural irininiz irinleriniz
3rd plural irinleri irinleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular irinimi irinlerimi
2nd singular irinini irinlerini
3rd singular irinini irinlerini
1st plural irinimizi irinlerimizi
2nd plural irininizi irinlerinizi
3rd plural irinlerini irinlerini
Dative
Singular Plural
1st singular irinime irinlerime
2nd singular irinine irinlerine
3rd singular irinine irinlerine
1st plural irinimize irinlerimize
2nd plural irininize irinlerinize
3rd plural irinlerine irinlerine
Locative
Singular Plural
1st singular irinimde irinlerimde
2nd singular irininde irinlerinde
3rd singular irininde irinlerinde
1st plural irinimizde irinlerimizde
2nd plural irininizde irinlerinizde
3rd plural irinlerinde irinlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular irinimden irinlerimden
2nd singular irininden irinlerinden
3rd singular irininden irinlerinden
1st plural irinimizden irinlerimizden
2nd plural irininizden irinlerinizden
3rd plural irinlerinden irinlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular irinimin irinlerimin
2nd singular irininin irinlerinin
3rd singular irininin irinlerinin
1st plural irinimizin irinlerimizin
2nd plural irininizin irinlerinizin
3rd plural irinlerinin irinlerinin

Further reading

Wiradjuri

Alternative forms

Noun

irin

  1. scales of fish

Yoruba
Chemical element
Fe
Previous: máńganíìsì (Mn)
Next: kóbáàtì (Co)

Etymology 1

Cognate with Itsekiri urẹn. Possibly of Proto-Edekiri origin, proposed to be derived from Proto-Yoruba *ʊ-rɪ̃, *ɪ-rɪ̃

Alternative forms
  • ụnrịn (Ekiti)
  • urẹn (Ondo)

Pronunciation
  • IPA(key): /ī.ɾĩ̄/

Noun

irin

  1. metal (in particular) iron
    1. iron (chemical element, Fe, atomic number 26)
Derived terms
  • irin tútù (“gun; ore”)
  • irinṣẹ́ (“tool”)
  • onírin (“that which has iron”)
  • ọkọ̀ ojú irin (“train”)
  • ọ̀nà ojú irin (“railroad”)
  • rọrin (“to smelt iron”)

Etymology 2

From ì- (“nominalizing prefix”) +‎ rìn (“to walk”), compare with Igala ùlẹ̀, proposed to be derived from Proto-Yoruboid *ʊ̀-rɪ̃̀

Alternative forms
  • ùrìn (SEY, Ijesa)
  • ụ̀rị̀n (Ekiti)

Pronunciation
  • IPA(key): /ì.ɾĩ̀/

Noun

ìrìn

  1. walk; stroll
  2. journey; trip
Derived terms
  • arìnrìn àjò (“ traveller ”)
  • rìnrìn (“to go for a walk”)
  • ìrìn àjò (“journey; trip”)
  • ìrìn àjò afẹ́ (“tourism”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.