homarano

From homo +‎ -aro +‎ -ano.

• IPA^(key): [homarˈano]
• Rhymes: -ano
• Hyphenation: hom‧ar‧a‧no

homarano (accusative singular homaranon, plural homaranoj, accusative plural homaranojn)

1. member of the human race; global citizen
   • 1906, L. L. Zamenhof, “El la mondo homarana (hilelista)”, in Ruslanda Esperantisto, number 4, page 76:

     Tiuj ĉi Rondirantoj povos esti legataj en la homaranaj kunvenoj kaj servi kiel reciproka konsiliĝado kaj helpado inter ĉiuj homaranoj.

     These homaranist bulletins will be available in homaranist meetings and will serve the purpose of mutual advice and help among all members of the human race.

   • 1920, Edmond Privat, Vivo de Zamenhof:

     Li mem hejme parolis nur pole kaj sin sentis homarano, sed la sorto de la malfeliĉa gento priokupis lin.

     He himself only spoke Polish at home and considered himself a global citizen, but the fate of his unfortunate people concerned him.

   • 1958, Edmond Privat, Federala Sperto:

     Tiel same la homaranoj devos iam elekti mondparlamenton.

     In the same way, world citizens must eventually elect a world parliament.

• homaranismo