godsdienstig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch godedienstich. Equivalent to godsdienst (religion) + -ig (-y, -ous).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɣɔtsˈdin.stəx/
  • (file)
  • Hyphenation: gods‧dien‧stig

Adjective

godsdienstig (comparative godsdienstiger, superlative godsdienstigst)

  1. religious
    Ze is zeer godsdienstig en gaat elke zondag naar de kerk.She is very religious and goes to church every Sunday.
    De stad is bekend om zijn godsdienstige gemeenschap.The town is known for its religious community.
    Van alle boeken die hij heeft, is dit het godsdienstigst.Of all the books he has, this is the most religious.

Inflection

Inflection of godsdienstig
uninflected godsdienstig
inflected godsdienstige
comparative godsdienstiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial godsdienstiggodsdienstigerhet godsdienstigst
het godsdienstigste
indefinite m./f. sing. godsdienstigegodsdienstigeregodsdienstigste
n. sing. godsdienstiggodsdienstigergodsdienstigste
plural godsdienstigegodsdienstigeregodsdienstigste
definite godsdienstigegodsdienstigeregodsdienstigste
partitive godsdienstigsgodsdienstigers

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.