generaliseren

Dutch

Etymology

Borrowed from French généraliser.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣeːnəraːliˈzeːrə(n)/
  • (file)

Verb

generaliseren

  1. (transitive) to generalize

Inflection

Inflection of generaliseren (weak)
infinitive generaliseren
past singular generaliseerde
past participle gegeneraliseerd
infinitive generaliseren
gerund generaliseren n
present tense past tense
1st person singular generaliseergeneraliseerde
2nd person sing. (jij) generaliseertgeneraliseerde
2nd person sing. (u) generaliseertgeneraliseerde
2nd person sing. (gij) generaliseertgeneraliseerde
3rd person singular generaliseertgeneraliseerde
plural generaliserengeneraliseerden
subjunctive sing.1 generaliseregeneraliseerde
subjunctive plur.1 generaliserengeneraliseerden
imperative sing. generaliseer
imperative plur.1 generaliseert
participles generaliserendgegeneraliseerd
1) Archaic.

Synonyms

Antonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.