filma

See also: filmá

Catalan

Verb

filma

  1. inflection of filmar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

French

Pronunciation
  • IPA(key): /fil.ma/

Verb

filma

  1. third-person singular past historic of filmer

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfɪlma/
  • Rhymes: -ɪlma

Noun

filma f (genitive singular filmu, nominative plural filmur)

  1. film

Declension
declension of filma
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative filma filman filmur filmurnar
accusative filmu filmuna filmur filmurnar
dative filmu filmunni filmum filmunum
genitive filmu filmunnar filma filmanna

Verb

filma (weak verb, third-person singular past indicative filmaði, supine filmað)

  1. (transitive, with accusative) to film

Conjugation
filma — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að filma
supine
(sagnbót)		 filmað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 filmandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég filma við filmum present
(nútíð)		 ég filmi við filmum
þú filmar þið filmið þú filmir þið filmið
hann, hún, það filmar þeir, þær, þau filma hann, hún, það filmi þeir, þær, þau filmi
past
(þátíð)		 ég filmaði við filmuðum past
(þátíð)		 ég filmaði við filmuðum
þú filmaðir þið filmuðuð þú filmaðir þið filmuðuð
hann, hún, það filmaði þeir, þær, þau filmuðu hann, hún, það filmaði þeir, þær, þau filmuðu
imperative
(boðháttur)		 filma (þú) filmið (þið)
Forms with appended personal pronoun
filmaðu filmiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
filmast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að filmast
supine
(sagnbót)		 filmast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 filmandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég filmast við filmumst present
(nútíð)		 ég filmist við filmumst
þú filmast þið filmist þú filmist þið filmist
hann, hún, það filmast þeir, þær, þau filmast hann, hún, það filmist þeir, þær, þau filmist
past
(þátíð)		 ég filmaðist við filmuðumst past
(þátíð)		 ég filmaðist við filmuðumst
þú filmaðist þið filmuðust þú filmaðist þið filmuðust
hann, hún, það filmaðist þeir, þær, þau filmuðust hann, hún, það filmaðist þeir, þær, þau filmuðust
imperative
(boðháttur)		 filmast (þú) filmist (þið)
Forms with appended personal pronoun
filmastu filmisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
filmaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 filmaður filmuð filmað filmaðir filmaðar filmuð
accusative
(þolfall)		 filmaðan filmaða filmað filmaða filmaðar filmuð
dative
(þágufall)		 filmuðum filmaðri filmuðu filmuðum filmuðum filmuðum
genitive
(eignarfall)		 filmaðs filmaðrar filmaðs filmaðra filmaðra filmaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 filmaði filmaða filmaða filmuðu filmuðu filmuðu
accusative
(þolfall)		 filmaða filmuðu filmaða filmuðu filmuðu filmuðu
dative
(þágufall)		 filmaða filmuðu filmaða filmuðu filmuðu filmuðu
genitive
(eignarfall)		 filmaða filmuðu filmaða filmuðu filmuðu filmuðu

Italian

Verb

filma

  1. inflection of filmare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Latvian

Noun

filma f (4th declension)

  1. movie

Declension
Declension of filma (4th declension)
singular (vienskaitlis) plural (daudzskaitlis)
nominative (nominatīvs) filma filmas
accusative (akuzatīvs) filmu filmas
genitive (ģenitīvs) filmas filmu
dative (datīvs) filmai filmām
instrumental (instrumentālis) filmu filmām
locative (lokatīvs) filmā filmās
vocative (vokatīvs) filma filmas

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Verb

filma

  1. inflection of filme:
    1. simple past
    2. past participle

Portuguese

Verb

filma

  1. inflection of filmar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Romanian

Etymology

Borrowed from French filmer.

Pronunciation
  • IPA(key): /filˈma/

Verb

a filma (third-person singular present filmează, past participle filmat) 1st conj.

  1. to film

Conjugation
    conjugation of filma (first conjugation, -ez- infix)
infinitive a filma
gerund filmând
past participle filmat
number singular plural
person 1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative eu tu el/ea noi voi ei/ele
present filmez filmezi filmează filmăm filmați filmează
imperfect filmam filmai filma filmam filmați filmau
simple perfect filmai filmași filmă filmarăm filmarăți filmară
pluperfect filmasem filmaseși filmase filmaserăm filmaserăți filmaseră
subjunctive eu tu el/ea noi voi ei/ele
present să filmez să filmezi să filmeze să filmăm să filmați să filmeze
imperative — tu — — voi —
affirmative filmează filmați
negative nu filma nu filmați

Derived terms

Further reading

Spanish

Verb

filma

  1. inflection of filmar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Swedish

Etymology

film +‎ -a

Pronunciation
  • audio(file)

Verb

filma (present filmar, preterite filmade, supine filmat, imperative filma)

  1. to film; to record a motion picture
  2. (sports) to dive; to imitate a foul

Conjugation
Conjugation of filma (weak)
Active Passive
Infinitive filma filmas
Supine filmat filmats
Imperative filma —
Imper. plural1 filmen —
Present Past Present Past
Indicative filmar filmade filmas filmades
Ind. plural1 filma filmade filmas filmades
Subjunctive2 filme filmade filmes filmades
Participles
Present participle filmande
Past participle filmad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.