feall

Irish

Pronunciation

Etymology 1

From Old Irish fell (“deceit, treachery”), from Proto-Celtic *wello-.

Noun

feall m (genitive singular fill, nominative plural feallanna)

  1. deceit, treachery, bad faith
  2. let-down, failure
Declension
Declension of feall

First declension

Bare forms:

Case Singular Plural
Nominative feall feallanna
Vocative a fhill a fheallanna
Genitive fill feallanna
Dative feall feallanna

Forms with the definite article:

Case Singular Plural
Nominative an feall na feallanna
Genitive an fhill na bhfeallanna
Dative leis an bhfeall

don fheall

 leis na feallanna

Etymology 2

From Old Irish fellaid (“act deceitfully”), from fell.

Verb

feall (present analytic feallann, future analytic feallfaidh, verbal noun fealladh, past participle feallta)

  1. (intransitive, with ar) prove false to, betray; fail; cheat
Conjugation
conjugation of feall (first conjugation – A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present feallaim feallann tú;
feallair†		 feallann sé, sí feallaimid feallann sibh feallann siad;
feallaid†		 a fheallann; a fheallas /
a bhfeallann*; a bhfeallas*		 fealltar
past d'fheall mé; d'fheallas /
fheall mé‡; fheallas‡		 d'fheall tú; d'fheallais /
fheall tú; fheallais‡		 d'fheall sé, sí /
fheall sé, sí‡		 d'fheallamar; d'fheall muid /
fheallamar; fheall muid‡		 d'fheall sibh; d'fheallabhair /
fheall sibh;
fheallabhair‡		 d'fheall siad; d'fhealladar /
fheall siad; fhealladar‡		 a d'fheall /
ar fheall*		 fealladh
past habitual d'fheallainn /
fheallainn‡; bhfeallainn‡‡		 d'fhealltá /
fhealltá‡; bhfealltᇇ		 d'fhealladh sé, sí /
fhealladh sé, sí‡; bhfealladh sé, s퇇		 d'fheallaimis; d'fhealladh muid /
fheallaimis; fhealladh muid‡; bhfeallaimis‡‡; bhfealladh muid‡‡		 d'fhealladh sibh /
fhealladh sibh‡; bhfealladh sibh‡‡		 d'fheallaidís; d'fhealladh siad /
fheallaidís; fhealladh siad‡; bhfeallaidís‡‡; bhfealladh siad‡‡		 a d'fhealladh /
a bhfealladh*		 d'fhealltaí /
fhealltaí‡; bhfeallta퇇
future feallfaidh mé;
feallfad		 feallfaidh tú;
feallfair†		 feallfaidh sé, sí feallfaimid;
feallfaidh muid		 feallfaidh sibh feallfaidh siad;
feallfaid†		 a fheallfaidh; a fheallfas /
a bhfeallfaidh*; a bhfeallfas*		 feallfar
conditional d'fheallfainn / fheallfainn‡; bhfeallfainn‡‡ d'fheallfá / fheallfá‡; bhfeallfᇇ d'fheallfadh sé, sí / fheallfadh sé, sí‡; bhfeallfadh sé, s퇇 d'fheallfaimis; d'fheallfadh muid / fheallfaimis‡; fheallfadh muid‡; bhfeallfaimis‡‡; bhfeallfadh muid‡‡ d'fheallfadh sibh / fheallfadh sibh‡; bhfeallfadh sibh‡‡ d'fheallfaidís; d'fheallfadh siad / fheallfaidís‡; fheallfadh siad‡; bhfeallfaidís‡‡; bhfeallfadh siad‡‡ a d'fheallfadh /
a bhfeallfadh*		 d'fheallfaí / fheallfaí‡; bhfeallfa퇇
subjunctive present go bhfealla mé;
go bhfeallad†		 go bhfealla tú;
go bhfeallair†		 go bhfealla sé, sí go bhfeallaimid;
go bhfealla muid		 go bhfealla sibh go bhfealla siad;
go bhfeallaid†		 — go bhfealltar
past dá bhfeallainn dá bhfealltá dá bhfealladh sé, sí dá bhfeallaimis;
dá bhfealladh muid		 dá bhfealladh sibh dá bhfeallaidís;
dá bhfealladh siad		 — dá bhfealltaí
imperative feallaim feall fealladh sé, sí feallaimis feallaigí;
feallaidh†		 feallaidís — fealltar
verbal noun fealladh
past participle feallta

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Synonyms
Derived terms
  • feallaire (“deceiver, betrayer”)
  • fealltóir (“betrayer, traitor”)

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
feall fheall bhfeall
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

Middle English

Noun

feall

  1. Alternative form of feal

Old English

Pronunciation
  • IPA(key): /fæ͜ɑll/, [fæ͜ɑɫ]

Noun

feall n

  1. Alternative form of fiell
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.