fíneáil
Irish
Etymology
From Middle English fyn, fyne, from Old French fin, from Medieval Latin finis (“a payment in settlement or tax”) + -áil.
Noun
fíneáil f (genitive singular fíneála, nominative plural fíneálacha)
Declension
Declension of fíneáil
Third declension
Bare forms:
|
Forms with the definite article:
|
Verb
fíneáil (present analytic fíneálann, future analytic fíneálfaidh, verbal noun fíneáil, past participle fíneáilte)
- to fine (issue a fine as punishment)
Conjugation
conjugation of fíneáil (first conjugation – B)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | fíneálaim | fíneálann tú; fíneálair† |
fíneálann sé, sí | fíneálaimid | fíneálann sibh | fíneálann siad; fíneálaid† |
a fhíneálann; a fhíneálas / a bhfíneálann*; a bhfíneálas* |
fíneáiltear |
past | d'fhíneáil mé; d'fhíneálas / fhíneáil mé‡; fhíneálas‡ |
d'fhíneáil tú; d'fhíneálais / fhíneáil tú‡; fhíneálais‡ |
d'fhíneáil sé, sí / fhíneáil sé, sí‡ |
d'fhíneálamar; d'fhíneáil muid / fhíneálamar‡; fhíneáil muid‡ |
d'fhíneáil sibh; d'fhíneálabhair / fhíneáil sibh‡; fhíneálabhair‡ |
d'fhíneáil siad; d'fhíneáladar / fhíneáil siad; fhíneáladar‡ |
a d'fhíneáil / ar fhíneáil* |
fíneáladh | |
past habitual | d'fhíneálainn / fhíneálainn‡; bhfíneálainn‡‡ |
d'fhíneáilteá / fhíneáilteá‡; bhfíneáilteᇇ |
d'fhíneáladh sé, sí / fhíneáladh sé, sí‡; bhfíneáladh sé, s퇇 |
d'fhíneálaimis; d'fhíneáladh muid / fhíneálaimis‡; fhíneáladh muid‡; bhfíneálaimis‡‡; bhfíneáladh muid‡‡ |
d'fhíneáladh sibh / fhíneáladh sibh‡; bhfíneáladh sibh‡‡ |
d'fhíneálaidís; d'fhíneáladh siad / fhíneálaidís‡; fhíneáladh siad‡; bhfíneálaidís‡‡; bhfíneáladh siad‡‡ |
a d'fhíneáladh / a bhfíneáladh* |
d'fhíneáiltí / fhíneáiltí‡; bhfíneáilt퇇 | |
future | fíneálfaidh mé; fíneálfad |
fíneálfaidh tú; fíneálfair† |
fíneálfaidh sé, sí | fíneálfaimid; fíneálfaidh muid |
fíneálfaidh sibh | fíneálfaidh siad; fíneálfaid† |
a fhíneálfaidh; a fhíneálfas / a bhfíneálfaidh*; a bhfíneálfas* |
fíneálfar | |
conditional | d'fhíneálfainn / fhíneálfainn‡; bhfíneálfainn‡‡ | d'fhíneálfá / fhíneálfá‡; bhfíneálfᇇ | d'fhíneálfadh sé, sí / fhíneálfadh sé, sí‡; bhfíneálfadh sé, s퇇 | d'fhíneálfaimis; d'fhíneálfadh muid / fhíneálfaimis‡; fhíneálfadh muid‡; bhfíneálfaimis‡‡; bhfíneálfadh muid‡‡ | d'fhíneálfadh sibh / fhíneálfadh sibh‡; bhfíneálfadh sibh‡‡ | d'fhíneálfaidís; d'fhíneálfadh siad / fhíneálfaidís‡; fhíneálfadh siad‡; bhfíneálfaidís‡‡; bhfíneálfadh siad‡‡ | a d'fhíneálfadh / a bhfíneálfadh* |
d'fhíneálfaí / fhíneálfaí‡; bhfíneálfa퇇 | |
subjunctive | present | go bhfíneála mé; go bhfíneálad† |
go bhfíneála tú; go bhfíneálair† |
go bhfíneála sé, sí | go bhfíneálaimid; go bhfíneála muid |
go bhfíneála sibh | go bhfíneála siad; go bhfíneálaid† |
— | go bhfíneáiltear |
past | dá bhfíneálainn | dá bhfíneáilteá | dá bhfíneáladh sé, sí | dá bhfíneálaimis; dá bhfíneáladh muid |
dá bhfíneáladh sibh | dá bhfíneálaidís; dá bhfíneáladh siad |
— | dá bhfíneáiltí | |
imperative | fíneálaim | fíneáil | fíneáladh sé, sí | fíneálaimis | fíneálaigí; fíneálaidh† |
fíneálaidís | — | fíneáiltear | |
verbal noun | fíneáil | ||||||||
past participle | fíneáilte |
*indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
fíneáil | fhíneáil | bhfíneáil |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “fíneáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.