dufać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish doufać, dufać. By surface analysis, do- +‎ ufać. Compare Czech doufat.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdu.fat͡ɕ/
  • Rhymes: -ufat͡ɕ
  • Syllabification: du‧fać

Verb

dufać impf

  1. (intransitive, obsolete) to believe, to trust [+dative = what/whom] [+ w (accusative) = what] (to place confidence in, to rely on, to confide in)
    Synonyms: ufać, wierzyć
    • 1914 [1567/1568], Mikołaj Rej, Źwierciadło, albo, Kstałt, w którym każdy stan snadnie się może swym sprawam, jako we źwierciedle, przypatrzyć:
       […] będzieszli wiernie dufać Panu swemu a będziesz chodził prawdziwemi drogami Jego […]
       […] thou'lt faithfully trust in thy Lord, and walk in His true ways […]
    • 2016 September 14, Marcin Mortka, Miecz i kwiaty, Virtualo, →ISBN:
      Dufam, że bezpiecznie dotrzecie do Tyru, miła pani – powiedział swym aksamitnym, dostojnym głosem.
      I trust that you will reach Tyre safely, kind lady, he said in his velvety, dignified voice.

Conjugation
Conjugation of dufać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dufać
present tense 1st dufam dufamy
2nd dufasz dufacie
3rd dufa dufają
impersonal dufa się
past tense 1st dufałem,
-(e)m dufał		 dufałam,
-(e)m dufała		 dufałom,
-(e)m dufało		 dufaliśmy,
-(e)śmy dufali		 dufałyśmy,
-(e)śmy dufały
2nd dufałeś,
-(e)ś dufał		 dufałaś,
-(e)ś dufała		 dufałoś,
-(e)ś dufało		 dufaliście,
-(e)ście dufali		 dufałyście,
-(e)ście dufały
3rd dufał dufała dufało dufali dufały
impersonal dufano
future tense 1st będę dufał,
będę dufać		 będę dufała,
będę dufać		 będę dufało,
będę dufać		 będziemy dufali,
będziemy dufać		 będziemy dufały,
będziemy dufać
2nd będziesz dufał,
będziesz dufać		 będziesz dufała,
będziesz dufać		 będziesz dufało,
będziesz dufać		 będziecie dufali,
będziecie dufać		 będziecie dufały,
będziecie dufać
3rd będzie dufał,
będzie dufać		 będzie dufała,
będzie dufać		 będzie dufało,
będzie dufać		 będą dufali,
będą dufać		 będą dufały,
będą dufać
impersonal będzie dufać się
conditional 1st dufałbym,
bym dufał		 dufałabym,
bym dufała		 dufałobym,
bym dufało		 dufalibyśmy,
byśmy dufali		 dufałybyśmy,
byśmy dufały
2nd dufałbyś,
byś dufał		 dufałabyś,
byś dufała		 dufałobyś,
byś dufało		 dufalibyście,
byście dufali		 dufałybyście,
byście dufały
3rd dufałby,
by dufał		 dufałaby,
by dufała		 dufałoby,
by dufało		 dufaliby,
by dufali		 dufałyby,
by dufały
impersonal dufano by
imperative 1st niech dufam dufajmy
2nd dufaj dufajcie
3rd niech dufa niech dufają
active adjectival participle dufający dufająca dufające dufający dufające
contemporary adverbial participle dufając
verbal noun dufanie

Derived terms
adjective
  • dufny
verbs
  • podufać pf
  • zadufać pf
adjectives
nouns
  • dufność
  • zadufanie

Further reading
  • dufać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dufać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.