dæma
Icelandic
Etymology
From Old Norse dǿma, from Proto-Germanic *dōmijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtaiːma/
- Rhymes: -aiːma
Verb
dæma (weak verb, third-person singular past indicative dæmdi, supine dæmt)
Conjugation
dæma — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að dæma | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
dæmt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dæmandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég dæmi | við dæmum | present (nútíð) |
ég dæmi | við dæmum |
þú dæmir | þið dæmið | þú dæmir | þið dæmið | ||
hann, hún, það dæmir | þeir, þær, þau dæma | hann, hún, það dæmi | þeir, þær, þau dæmi | ||
past (þátíð) |
ég dæmdi | við dæmdum | past (þátíð) |
ég dæmdi | við dæmdum |
þú dæmdir | þið dæmduð | þú dæmdir | þið dæmduð | ||
hann, hún, það dæmdi | þeir, þær, þau dæmdu | hann, hún, það dæmdi | þeir, þær, þau dæmdu | ||
imperative (boðháttur) |
dæm (þú) | dæmið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
dæmdu | dæmiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
dæmast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að dæmast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
dæmst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dæmandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég dæmist | við dæmumst | present (nútíð) |
ég dæmist | við dæmumst |
þú dæmist | þið dæmist | þú dæmist | þið dæmist | ||
hann, hún, það dæmist | þeir, þær, þau dæmast | hann, hún, það dæmist | þeir, þær, þau dæmist | ||
past (þátíð) |
ég dæmdist | við dæmdumst | past (þátíð) |
ég dæmdist | við dæmdumst |
þú dæmdist | þið dæmdust | þú dæmdist | þið dæmdust | ||
hann, hún, það dæmdist | þeir, þær, þau dæmdust | hann, hún, það dæmdist | þeir, þær, þau dæmdust | ||
imperative (boðháttur) |
dæmst (þú) | dæmist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
dæmstu | dæmisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
dæmdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
dæmdur | dæmd | dæmt | dæmdir | dæmdar | dæmd | |
accusative (þolfall) |
dæmdan | dæmda | dæmt | dæmda | dæmdar | dæmd | |
dative (þágufall) |
dæmdum | dæmdri | dæmdu | dæmdum | dæmdum | dæmdum | |
genitive (eignarfall) |
dæmds | dæmdrar | dæmds | dæmdra | dæmdra | dæmdra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
dæmdi | dæmda | dæmda | dæmdu | dæmdu | dæmdu | |
accusative (þolfall) |
dæmda | dæmdu | dæmda | dæmdu | dæmdu | dæmdu | |
dative (þágufall) |
dæmda | dæmdu | dæmda | dæmdu | dæmdu | dæmdu | |
genitive (eignarfall) |
dæmda | dæmdu | dæmda | dæmdu | dæmdu | dæmdu |
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.