clóchuir

Irish

Etymology 1

From cló +‎ cuir.

Verb

clóchuir (present analytic clóchuireann, future analytic clóchuirfidh, verbal noun clóchur, past participle clóchurtha)

  1. (transitive, intransitive, publishing) typeset
Conjugation
conjugation of clóchuir (first conjugation – A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present clóchuirim clóchuireann tú;
clóchuirir†		 clóchuireann sé, sí clóchuirimid clóchuireann sibh clóchuireann siad;
clóchuirid†		 a chlóchuireann; a chlóchuireas /
a gclóchuireann*; a gclóchuireas*		 clóchuirtear
past chlóchuir mé; chlóchuireas chlóchuir tú; chlóchuiris chlóchuir sé, sí chlóchuireamar; chlóchuir muid chlóchuir sibh; chlóchuireabhair chlóchuir siad; chlóchuireadar a chlóchuir /
ar chlóchuir*		 clóchuireadh
past habitual chlóchuirinn / gclóchuirinn‡‡ chlóchuirteá / gclóchuirteᇇ chlóchuireadh sé, sí / gclóchuireadh sé, s퇇 chlóchuirimis; chlóchuireadh muid / gclóchuirimis‡‡; gclóchuireadh muid‡‡ chlóchuireadh sibh / gclóchuireadh sibh‡‡ chlóchuiridís; chlóchuireadh siad / gclóchuiridís‡‡; gclóchuireadh siad‡‡ a chlóchuireadh /
a gclóchuireadh*		 chlóchuirtí / gclóchuirt퇇
future clóchuirfidh mé;
clóchuirfead		 clóchuirfidh tú;
clóchuirfir†		 clóchuirfidh sé, sí clóchuirfimid;
clóchuirfidh muid		 clóchuirfidh sibh clóchuirfidh siad;
clóchuirfid†		 a chlóchuirfidh; a chlóchuirfeas /
a gclóchuirfidh*; a gclóchuirfeas*		 clóchuirfear
conditional chlóchuirfinn / gclóchuirfinn‡‡ chlóchuirfeá / gclóchuirfeᇇ chlóchuirfeadh sé, sí / gclóchuirfeadh sé, s퇇 chlóchuirfimis; chlóchuirfeadh muid / gclóchuirfimis‡‡; gclóchuirfeadh muid‡‡ chlóchuirfeadh sibh / gclóchuirfeadh sibh‡‡ chlóchuirfidís; chlóchuirfeadh siad / gclóchuirfidís‡‡; gclóchuirfeadh siad‡‡ a chlóchuirfeadh /
a gclóchuirfeadh*		 chlóchuirfí / gclóchuirf퇇
subjunctive present go gclóchuire mé;
go gclóchuiread†		 go gclóchuire tú;
go gclóchuirir†		 go gclóchuire sé, sí go gclóchuirimid;
go gclóchuire muid		 go gclóchuire sibh go gclóchuire siad;
go gclóchuirid†		 — go gclóchuirtear
past dá gclóchuirinn dá gclóchuirteá dá gclóchuireadh sé, sí dá gclóchuirimis;
dá gclóchuireadh muid		 dá gclóchuireadh sibh dá gclóchuiridís;
dá gclóchuireadh siad		 — dá gclóchuirtí
imperative clóchuirim clóchuir clóchuireadh sé, sí clóchuirimis clóchuirigí;
clóchuiridh†		 clóchuiridís — clóchuirtear
verbal noun clóchur
past participle clóchurtha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

clóchuir m

  1. vocative/genitive singular of clóchur

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
clóchuir chlóchuir gclóchuir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.