biernik

Polish

Etymology

From bierny +‎ -ik. First attested in 1813.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbjɛr.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛrɲik
  • Syllabification: bier‧nik

Noun

biernik m inan

  1. (grammar) accusative
    Synonyms: accusativus, akuzatiwus, akuzatyw
    Hypernym: przypadek
    biernik liczby pojedynczej ― accusative singular
    biernik liczby mnogiej ― accusative plural
    forma biernika ― accusative form
    dopełnienie w bierniku ― object in the accusative
    rzeczownik w bierniku ― noun in the accusative
    wyrażony biernikiem ― expressed in the accusative

Declension
Declension of biernik
singular plural
nominative biernik bierniki
genitive biernika bierników
dative biernikowi biernikom
accusative biernik bierniki
instrumental biernikiem biernikami
locative bierniku biernikach
vocative bierniku bierniki

Derived terms
adjective
adjectives
adverb
nouns
verb

References
  1. Onufry Kopczyński (1813) Grammatyka języka polskiego według prawideł JX. Kopczyńskiego‎, page 100

Further reading
  • biernik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biernik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.