beheren

Dutch

Etymology

From Middle Dutch beheren. Equivalent to heer + be- -en.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈɦeːrə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: be‧he‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

beheren

  1. (transitive) to manage, administer

Inflection

Inflection of beheren (weak, prefixed)
infinitive beheren
past singular beheerde
past participle beheerd
infinitive beheren
gerund beheren n
present tense past tense
1st person singular beheerbeheerde
2nd person sing. (jij) beheertbeheerde
2nd person sing. (u) beheertbeheerde
2nd person sing. (gij) beheertbeheerde
3rd person singular beheertbeheerde
plural beherenbeheerden
subjunctive sing.1 beherebeheerde
subjunctive plur.1 beherenbeheerden
imperative sing. beheer
imperative plur.1 beheert
participles beherendbeheerd
1) Archaic.

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: beheer
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.