błyskotność

Polish

Etymology

From błyskotny + -ość. First attested in 1817.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bwɨsˈkɔt.nɔɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔtnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: błys‧kot‧ność

Noun

błyskotność f

  1. (archaic) brilliance, intelligence, quickwittedness
    Synonym: błyskotliwość

Declension

adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. Jan Paweł Woronicz (1817) Kazanie przy uroczystych exekwiach ś.p. J. O. Izabelli z Xiążąt Czartoryskich, Xiężny Lubomirskiey marszałkowej koronnej przez sprawującego obrządek religijny w kościele warszawskim św. Krzyża dnia 14 grudnia 1816 roku miane, page 5
  2. błyskotność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.