błyskać

See also: błyskač and blyskáč

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish błyskać, from Proto-Slavic *bliskati, under influence of łyskać.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbwɨs.kat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨskat͡ɕ
  • Syllabification: błys‧kać

Verb

błyskać impf (perfective błysnąć) [+instrumental = with what]

  1. (intransitive) to flash (to shine or illuminate intermittently)
  2. (intransitive) to flash (to be visible briefly)
  3. (intransitive) to shine, to flash (to be distinct in a positive way)
    Synonyms: błyszczeć, brylować
  4. (intransitive) to flash (to appear suddenly in one's mind) [+dative = to whom]
  5. (reflexive with się, of lightning) to flash (to light up the sky briefly)
    Widzę jak tam już zaczyna się błyskać, zabierajmy się stąd.I can already see lightning flashing over there, let's get out of here.

Conjugation

Conjugation of błyskać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive błyskać
present tense 1st błyskam błyskamy
2nd błyskasz błyskacie
3rd błyska błyskają
impersonal błyska się
past tense 1st błyskałem,
-(e)m błyskał
błyskałam,
-(e)m błyskała
błyskałom,
-(e)m błyskało
błyskaliśmy,
-(e)śmy błyskali
błyskałyśmy,
-(e)śmy błyskały
2nd błyskałeś,
-(e)ś błyskał
błyskałaś,
-(e)ś błyskała
błyskałoś,
-(e)ś błyskało
błyskaliście,
-(e)ście błyskali
błyskałyście,
-(e)ście błyskały
3rd błyskał błyskała błyskało błyskali błyskały
impersonal błyskano
future tense 1st będę błyskał,
będę błyskać
będę błyskała,
będę błyskać
będę błyskało,
będę błyskać
będziemy błyskali,
będziemy błyskać
będziemy błyskały,
będziemy błyskać
2nd będziesz błyskał,
będziesz błyskać
będziesz błyskała,
będziesz błyskać
będziesz błyskało,
będziesz błyskać
będziecie błyskali,
będziecie błyskać
będziecie błyskały,
będziecie błyskać
3rd będzie błyskał,
będzie błyskać
będzie błyskała,
będzie błyskać
będzie błyskało,
będzie błyskać
będą błyskali,
będą błyskać
będą błyskały,
będą błyskać
impersonal będzie błyskać się
conditional 1st błyskałbym,
bym błyskał
błyskałabym,
bym błyskała
błyskałobym,
bym błyskało
błyskalibyśmy,
byśmy błyskali
błyskałybyśmy,
byśmy błyskały
2nd błyskałbyś,
byś błyskał
błyskałabyś,
byś błyskała
błyskałobyś,
byś błyskało
błyskalibyście,
byście błyskali
błyskałybyście,
byście błyskały
3rd błyskałby,
by błyskał
błyskałaby,
by błyskała
błyskałoby,
by błyskało
błyskaliby,
by błyskali
błyskałyby,
by błyskały
impersonal błyskano by
imperative 1st niech błyskam błyskajmy
2nd błyskaj błyskajcie
3rd niech błyska niech błyskają
active adjectival participle błyskający błyskająca błyskające błyskający błyskające
contemporary adverbial participle błyskając
verbal noun błyskanie

Derived terms

adjectives
adverbs
nouns
verbs

Collocations

Further reading

  • błyskać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błyskać in Polish dictionaries at PWN

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bliskati. By surface analysis, błysk + -ać.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbwɨskat͡ʃ/
  • Rhymes: -ɨskat͡ʃ
  • Homophone: błyskač
  • Hyphenation: bły‧s‧kać
  • Syllabification: błys‧kać

Verb

błyskać impf

  1. to blink (flash on and off)
  2. (reflexive with so) to lighten
  3. (reflexive with so) to flash

Conjugation

Derived terms

verbs
  • přebłyskać pf
  • zabłyskać pf

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.