błonie

See also: Błonie

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbwɔ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲɛ
  • Syllabification: bło‧nie
  • Homophone: Błonie

Etymology 1

Inherited from Old Polish błonie, błoń, from Proto-Slavic *bolnьje.

Noun

błonie n

  1. (often in the plural) lea (large, open meadow)
    pobliskie błonia ― nearby leas
    podmiejskie błonia ― suburban leas
    rozległe błonia ― vast leas
    wielkie błonia ― large leas
    zielone błonia ― green leas
    błonia pod miastem ― leas outside the city
    dojść na błonia ― to arrive at leas
    wchodzić/wejść na błonia ― to step onto leas
    lądować na błoniach ― to land in leas
    paść się na błoniach ― to graze in leas
    chodzić po błoniach ― to walk around/about leas
Declension
Declension of błonie
singular plural
nominative błonie błonia
genitive błonia błoni/błoń
dative błoniu błoniom
accusative błonie błonia
instrumental błoniem błoniami
locative błoniu błoniach
vocative błonie błonia
Alternative forms
adjectives
nouns

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

błonie f

  1. dative/locative singular of błona

Further reading
  • błonie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błonie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.