błonnik

Polish

Etymology

From błona +‎ -nik. First attested in 1849.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbwɔn.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnɲik
  • Syllabification: błon‧nik

Noun

błonnik m inan

  1. fiber, dietary fibre
    bananowy błonnik ― banana fiber
    zwierzęcy błonnik ― animal fiber
    błonnik pokarmowy ― dietary fiber
    zapotrzebowanie na błonnik ― a need for fiber
    otręby z błonnikiem ― bran with fiber
    płatki z błonnikiem ― cereal/oatmeal with fiber
    bogaty/ubogi w błonnik ― rich in fiber
    błonnik ułatwia trawienie ― fiber makes digestion easier
    pokarm wzbogacany błonnikiem ― fiber-enriched food

Declension
Declension of błonnik
singular
nominative błonnik
genitive błonnika
dative błonnikowi
accusative błonnik
instrumental błonnikiem
locative błonniku
vocative błonniku

Derived terms
adjective
adjectives
nouns

References
  1. Adrien de Jussieu (1849) Wykład początków botaniki‎, page 252
  2. błonnik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • błonnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błonnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.