błonnik

Polish

Etymology

From błona + -nik. First attested in 1849.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbwɔn.ɲik/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔnɲik
  • Syllabification: błon‧nik

Noun

błonnik m inan

  1. fiber, dietary fibre
    bananowy błonnikbanana fiber
    zwierzęcy błonnikanimal fiber
    błonnik pokarmowydietary fiber
    zapotrzebowanie na błonnika need for fiber
    otręby z błonnikiembran with fiber
    płatki z błonnikiemcereal/oatmeal with fiber
    bogaty/ubogi w błonnikrich in fiber
    błonnik ułatwia trawieniefiber makes digestion easier
    pokarm wzbogacany błonnikiemfiber-enriched food

Declension

Derived terms

adjective
adjectives
nouns

References

  1. Adrien de Jussieu (1849) Wykład początków botaniki, page 252
  2. błonnik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • błonnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błonnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.