autoironicznie

Polish

Etymology

From autoironiczny +‎ -ie. First attested in 1902.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /aw.tɔ.i.rɔˈɲit͡ʂ.ɲɛ/
  • Rhymes: -it͡ʂɲɛ
  • Syllabification: au‧to‧i‧ro‧nicz‧nie

Adverb

autoironicznie (comparative bardziej autoironicznie, superlative najbardziej autoironicznie)

  1. (literary) self-mockingly, self-deprecatingly
adjective
noun
verb

References
  1. Towarzystwo Literackie imienia Adama Mickiewicza, Instytut Badań Literackich (Polska Akademia Nauk) (1902) Pamiętnik literacki‎, volume 94, numbers 1-2, Zakład im. Ossolińskich, page 23: “Można by rzec, iż - choć jedynie a rebours, autoironicznie - tego typu współodczuwanie (również samej materii) ksiąg i postrzeganie np. dziel Seneki, odnajdujemy, paradoksalnie, u bohatera-narrotora Zbyt głośnej samotności Hrabala...”
  2. autoironicznie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.