autoironiczny
Polish
Etymology
From autoironia + -iczny. First attested in 1908.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /aw.tɔ.i.rɔˈɲit͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂnɨ
- Syllabification: au‧to‧i‧ro‧nicz‧ny
Adjective
autoironiczny (comparative bardziej autoironiczny, superlative najbardziej autoironiczny, derived adverb autoironicznie)
- (literary) self-deprecating
Declension
Declension of autoironiczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | autoironiczny | autoironiczna | autoironiczne | autoironiczni | autoironiczne | |
| genitive | autoironicznego | autoironicznej | autoironicznego | autoironicznych | ||
| dative | autoironicznemu | autoironicznej | autoironicznemu | autoironicznym | ||
| accusative | autoironicznego | autoironiczny | autoironiczną | autoironiczne | autoironicznych | autoironiczne |
| instrumental | autoironicznym | autoironiczną | autoironicznym | autoironicznymi | ||
| locative | autoironicznym | autoironicznej | autoironicznym | autoironicznych | ||
References
- autoironiczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- autoironiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- autoironiczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.