Polska

• IPA^(key): [ˈpolska]

Polska

1. genitive singular of Polsko

Polska f inan

1. Superseded spelling of Pólska.

Inherited from Old Polish Polska, an ellipsis of ziemia Polska.[1]

• IPA^(key): /ˈpɔl.ska/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔlska
• Syllabification: Pol‧ska
• Homophone: polska

Polska f

1. Poland (a country in Central Europe; official name: Rzeczpospolita Polska)

• → Czech: Polsko
• → Kashubian: Pòlskô
• → Lower Sorbian: Pólska
• → Carpathian Rusyn: По́льско (Pólʹsko)
• → Silesian: Polsko
• → Slovak: Poľsko
• → Upper Sorbian: Pólska

• (countries of Europe) kraje Europy; Albania, Andora, Armenia, Austria, Azerbejdżan, Belgia, Białoruś, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Czarnogóra, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Gruzja, Hiszpania, Islandia, Irlandia, Kazachstan, Łotwa, Liechtenstein, Litwa, Luksemburg, Macedonia Północna, Malta, Mołdawia, Monako, Niemcy, Norwegia, Holandia, Polska, Portugalia, Rumunia, Rosja, San Marino, Szwecja, Szwajcaria, Serbia, Słowacja, Słowenia, Turcja, Ukraina, Watykan, Węgry, Wielka Brytania, Włochy,

• Polska in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Polska in Polish dictionaries at PWN