แสลง

From Pre-Angkorian Old Khmer sleṅ (“to discharge, to spew, to vomit; to induce vomiting; to be nauseating, poisonous, or toxic; etc”). Cognate with Modern Khmer ស្លែង (slaeng).

แสลง • (sà-lɛ̌ɛng) (abstract noun ความแสลง)

1. poisonous, toxic; injurious, harmful; unwholesome, deleterious, noxious; unpleasant, offensive, disagreeable.
   • 2000, สถาบันภาษาไทย, กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธิการ, ประชุมโคลงโลกนิติ, Bangkok: สถาบันภาษาไทย, กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธิการ, →ISBN, page 315:

     ก้านบัวบอกลึกตื้น ชลธาร มารยาทส่อสันดาน ชาติเชื้อ โฉดฉลาดเพราะคำขาน ควรทราบ หย่อมหญ้าเหี่ยวแห้งเรื้อ บอกร้ายแสลงดิน

     gâan buua bɔ̀ɔk lʉ́k dtʉ̂ʉn · chon-lá-taan · maa-rá-yâat sɔ̀ɔ sǎn-daan · châat-chʉ́ʉa · chòot chà-làat prɔ́ kam kǎan · kuuan sâap · yɔ̀m yâa hìao-hɛ̂ɛng rʉ́ʉa · bɔ̀ɔk ráai sà-lɛ̌ɛng din

     [As] a lotus stalk tells the deepness or shallowness of a river, race and trait are indicated by manners. Be known that speech tells ignorance and intelligence, [as] tufts of overgrown, dried grass tell the bad or unwholesome condition of land.

• Not to be confused with สแลง (sà-lɛɛng, “slang”).