สวน

From Proto-Tai *swɯːnᴬ (“garden”). Compare Middle Chinese 園 (MC hjwon, “garden”). Cognate with Northern Thai ᩈ᩠ᩅᩁ, Lao ສວນ (sūan), Lü ᦷᦉᧃ (ṡon), Shan သူၼ် (sǔun), Ahom 𑜏𑜤𑜃𑜫 (sun), Zhuang suen.

สวน • (sǔuan)

1. park; garden; orchard; plantation.
2. zoo (with some particular kinds of animal).

• สวนสาธารณะ (sǔuan-sǎa-taa-rá-ná)

• → Khmer: សួន (suən)

Cognate with Lao ສວນ (sūan).

สวน • (sǔuan) (abstract noun การสวน)

1. to come or pass in the opposite directions
2. to give an enema

Borrowed from Old Khmer *svar (“to ask; to question”),[1] extended as saṃnvar, whence Thai สำนวน (sǎm-nuuan).

สวน • (sǔuan) (abstract noun การสวน)

1. (archaic, transitive) to ask; to inquire; to question; to interrogate.[1]
   • 1292, แผนกตรวจรักษาของโบราณ, “หลักที่ ๑ (จารึกพ่อขุนรามคำแหง)”, in ประชุมจารึกสยาม ภาคที่ ๑, โรงพิมพ์พระจันทร์, published 1934, page 9:

     สวนความแก่มันด้วยซื่อ

     sǔuan kwaam gɛ̀ɛ man dûai sʉ̂ʉ

     inquired information from him with honesty