ศาลชั้นอุทธรณ์

From ศาล (sǎan, “court”) +‎ ชั้น (chán, “instance”) +‎ อุทธรณ์ (ùt-tɔɔn, “appeal”); literally "court of appellate instance"; coined in 2015 to replace ศาลอุทธรณ์ (sǎan-ùt-tɔɔn).

ศาลชั้นอุทธรณ์ • (sǎan-chán-ùt-tɔɔn)

1. court of appeal; appellate court.
   • 2015 December 17, “พระราชบัญญัติให้ใช้พระธรรมนูญศาลยุติธรรม พ.ศ. ๒๕๔๓”, in ห้องสมุดกฎหมาย‎, Bangkok: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา, retrieved 2019-03-07:

     มาตรา ๑ ศาลยุติธรรมตามพระธรรมนูญนี้มีสามชั้น คือ ศาลชั้นต้น ศาลชั้นอุทธรณ์ และศาลฎีกา เว้นแต่จะมีกฎหมายบัญญัติไว้เป็นอย่างอื่น

     mâat-dtraa · nʉ̀ng · sǎan-yút-dtì-tam dtaam prá tam-má-nuun níi mii sǎam chán · kʉʉ · sǎan-chán-dtôn · sǎan-chán-ùt-tɔɔn · lɛ́ sǎan-dii-gaa · wén-dtɛ̀ɛ jà mii gòt-mǎai ban-yàt wái bpen yàang ʉ̀ʉn

     Section 1 The courts of justice under this Statute are of three tiers, that is, the courts of first instance, the appellate courts, and the Supreme Court of Justice, save where a law otherwise provides.

     มาตรา ๓ ศาลชั้นอุทธรณ์ ได้แก่ ศาลอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ภาค และศาลยุติธรรมอื่นที่พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลนั้นกำหนดให้เป็นศาลชั้นอุทธรณ์

     mâat-dtraa · sǎam · sǎan-chán-ùt-tɔɔn · dâai-gɛ̀ɛ · sǎan-ùt-tɔɔn · sǎan-ùt-tɔɔn-pâak · lɛ́ sǎan-yút-dtì-tam ʉ̀ʉn tîi prá-râat-chá-ban-yàt jàt-dtâng sǎan nán gam-nòt hâi bpen sǎan-chán-ùt-tɔɔn

     Section 3 The appellate courts are the Court of Appeal, the Regional Courts of Appeal, and other courts of justice which their constituent acts designate as appellate courts.