พิษ

Thai

Alternative forms

  • พิศม์ obsolete

Etymology

From Sanskrit विष (viṣa, poison). Cognate with Khmer ពិស (pɨh), Lao ພິດ (phit).

Pronunciation

Orthographicพิษ
biʂ
Phonemic
พิด
biɗ
[bound form]
พิด-สะ-
biɗsa
RomanizationPaiboonpítpít-sà-
Royal Institutephitphit-sa-
(standard) IPA(key)/pʰit̚˦˥/(R)/pʰit̚˦˥.sa˨˩./
Homophones
 
พิชญ์
พิตร
พิทย์
พิศ
ภิท
ภิส

Noun

พิษ • (pít)

  1. poison; venom; toxin.
    • 2000, สถาบันภาษาไทย, กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธิการ, ประชุมโคลงโลกนิติ, Bangkok: สถาบันภาษาไทย, กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธิการ, →ISBN, page 92:
      นาคีมีพิษเพี้ยง สุริโย เลื้อยบ่ทำเดโช แช่มช้า พิษน้อยหยิ่งโยโส แมลงป่อง ชูแต่หางเองอ้า อวดอ้างฤทธี
      naa-kii mii pít píiang · sù-rí-yoo · lʉ́ai bɔ̀ɔ tam dee-choo · chɛ̂m-cháa · pít nɔ́ɔi yìng-yoo-sǒo · má-lɛɛng bpɔ̀ng · chuu dtɛ̀ɛ hǎang eeng âa · ùuat âang rít-tii
      A serpent possesses venom [so great] as the sun, [yet] it slithers slowly without making [known] its power. A scorpion, so proud of its little venom, raises its tail itself as if to show off its might.
  2. (figurative) anyone or anything that is harmful or causes trouble; source of harm or trouble.

Derived terms

  • ไข้ทรพิษ
  • ไข้พิษ
  • งูพิษ (nguu-pít)
  • ชีวพิษ
  • ตรีกาลพิษ
  • ตรีพิษจักร
  • ถอนพิษ
  • ทรพิษ (tɔɔ-rá-pít)
  • ทำพิษ
  • บาดทะพิษ
  • ปัดพิษ
  • พิษนาศน์
  • พิษภัย
  • พิษวิทยา
  • พิษสง
  • พิษสมโยค
  • พิษสุนัขบ้า (pít-sù-nák-bâa)
  • พิษสุราเรื้อรัง
  • ภาวะพิษ
  • มลพิษ (mon-lá-pít)
  • ยาพิษ (yaa-pít)
  • ระงับพิษ
  • ระเบิดไอพิษ
  • ลมพิษ (lom-pít)
  • อสรพิษ (à-sɔ̌ɔ-rá-pít)
  • อาศิรพิษ
  • อาศีรพิษ
  • อาหารเป็นพิษ
  • ไอพิษ
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.