ถือ
Thai
Etymology
Compare Middle Chinese 戴 (MC tojH, “to carry on the head”). Cognate with Northern Thai ᨳᩨ, Lao ຖື (thư̄), Lü ᦏᦹ (ṫhue), Khün ᨳᩨ, Nong Zhuang tw.
Pronunciation
Orthographic/Phonemic | ถือ tʰ ụ̄ ɒ | |
Romanization | Paiboon | tʉ̌ʉ |
Royal Institute | thue | |
(standard) IPA(key) | /tʰɯː˩˩˦/(R) |
Verb
ถือ • (tʉ̌ʉ) (abstract noun การถือ)
- to hold, carry, or bear, with or as if with a hand.
- to wield; to handle.
- (of a status, position, title, etc) to hold; to have; to occupy.
- to have (in charge); to be in charge of.
- 1681, “พระราชพงษาวดาร ฉบับหลวงประเสริฐ”, in ประชุมพงษาวดาร ภาคที่ ๑, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ไทย, published 1914, page ๑๒๘:
- to take; to assume; to accept.
- (archaic) to take (a loan); to rent; to lease.
- to uphold; to support; to observe; to follow; to adhere (to).
- (of a religion, cult, belief, etc) to profess.
- to consider; to view; to deem.
- to consider offensive or inappropriate; to view as a taboo.
Derived terms
- ก่ออิฐถือปูน
- จับมือถือแขน
- เชื่อถือ (chʉ̂ʉa-tʉ̌ʉ)
- ถือกำเนิด
- ถือเขาถือเรา
- ถือครอง
- ถือใจ
- ถือดี
- ถือตัว (tʉ̌ʉ-dtuua)
- ถือท้าย
- ถือน้ำ
- ถือน้ำพระพิพัฒน์สัตยา
- ถือเนื้อถือตัว
- ถือบวช
- ถือบังเหียน
- ถือบ้านถือเมือง
- ถือปูน
- ถือผิว
- ถือเพศ
- ถือยศ
- ถือยศถือศักดิ์
- ถือเราถือเขา
- ถือวิสาสะ
- ถือศักดินา
- ถือศีล
- ถือสา (tʉ̌ʉ-sǎa)
- ถือสิทธิ์
- ถือหาง (tʉ̌ʉ-hǎang)
- ถืออำนาจ
- ถือโอกาส
- โทรศัพท์มือถือ (too-rá-sàp-mʉʉ-tʉ̌ʉ)
- นับถือ (náp-tʉ̌ʉ)
- นับหน้าถือตา
- มือถือสาก ปากถือศีล
- ยึดถือ
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.