ชนบท

From Pali janapada (“state; country; territory”, literally “foothold of men”), from jana (“men; people; etc”) + pada (“foot, footprint, footstep; post, position; etc”); or from Sanskrit जनपद (janapada, idem), from जन (jana, idem) + पद (pada, idem); equivalent to Thai ชน (chon) +‎ บท (bòt). Cognate with Khmer ជានបទ (chéanbât).

ชนบท • (chon-ná-bòt)

1. (archaic) district; area; region; land; state; country; territory.
2. (historical) any of the sixteen states in ancient India: กัมโพชะ (gam-poo-chá, “Kamboja”), กาสี (gaa-sǐi, “Kāsī”), กุรุ (gù-rú, “Kuru”), โกศล (goo-sǒn, “Kośala”), คันธาระ (kan-taa-rá, “Gandhāra”), เจตี (jee-dtii, “Cetī”), ปัญจาละ (bpan-jaa-lá, “Pañcāla”), มคธ (má-kót, “Magadha”), มัจฉะ (mát-chà, “Maccha”), มัลละ (man-lá, “Malla”), วังสะ (wang-sà, “Vaṃsa”), วัชชี (wát-chii, “Vajjī”), สุรเสนะ (sù-rá-sěe-ná, “Surasena”), อวันตี (à-wan-dtii, “Avantī”), อังคะ (ang-ká, “Aṇga”), and อัสสกะ (àt-sà-gà, “Assaka”).
3. the country; countryside; rural area; area outside the city or capital city.