ข่มขืน

From ข่ม (kòm, “to oppress”) +‎ ขืน (kʉ̌ʉn, “to force”).

ข่มขืน • (kòm-kʉ̌ʉn) (abstract noun การข่มขืน)

1. to force; to coerce; to compel.
2. (archaic, now considered colloquial as a clipping of ข่มขืนกระทำชำเรา) to rape; to violate sexually.
   • “พระไอยการลักษณผัวเมีย”, in กฎหมายตรา ๓ ดวง ฉบับพิมพ์มหาวิทยาลัยวิชาธรรมศาสตร์และการเมือง (in Thai), volume 2, Bangkok: สุขภาพใจ, 2005, →ISBN, page 3

     มาตราหนึ่ง ชายใดข่มขืนภิริยาท่านถึงชำเรา ให้ไหมโดยประถมผิดเมียทวีคูน ถ้าข่มขืนมิได้ถึงชำเรา ให้ไหมโดยปรถมผิดเมีย

     mâat-dtraa nʉ̀ng · chaai dai kòm-kʉ̌ʉn pí-rí-yaa tâan tʉ̌ng cham-rao · hâi mǎi dooi bprà-tǒm pìt-miia tá-wii-kuun · tâa kòm-kʉ̌ʉn mí dâai tʉ̌ng cham-rao · hâi mǎi dooi bprà-tǒm pìt-miia

     Another section [is as follows: If] any man ravishes another's wife to the deep extent, [imposed] shall be the first-degree fine in a double amount [on grounds of] wife violation. If the ravish[ment] has not been [done] to the deep extent, [imposed] shall be the first-degree fine [on grounds of] wife violation.

   • “พระไอยการลักษณผัวเมีย”, in กฎหมายตรา ๓ ดวง ฉบับพิมพ์มหาวิทยาลัยวิชาธรรมศาสตร์และการเมือง (in Thai), volume 2, Bangkok: สุขภาพใจ, 2005, →ISBN, page 17

     ถ้าชายถูลากข่มขืนหญิงนั้น ท่านให้ไหมชายดุจทำแก่หญิงม่ายนั้น

     tâa chaai tǔu-lâak kòm-kʉ̌ʉn yǐng nán · tâan hâi mǎi chaai dùt tam gɛ̀ɛ yǐng mâai nán

     If the man forcibly carries off or violates that [widowed] woman, LORD orders [that] the man be fined as if having committed [an offence] against that widowed woman.