ขุนนาง

Thai

Etymology

Possibly from ขุน (kǔn, “chief; lord; master”) +‎ นาง (naang, “idem”).

Pronunciation

Orthographic		ขุนนาง kʰ u n n ā ŋ
Phonemic		ขุน-นาง kʰ u n – n ā ŋ
Romanization	Paiboon	kǔn-naang
	Royal Institute	khun-nang
(standard) IPA^(key)		/kʰun˩˩˦.naːŋ˧/^(R)

Noun

ขุนนาง • (kǔn-naang) (classifier คน)

(historical, feudalism) public officer; public servant; government official.

Usage notes

Under the Thai feudal system, all public officers held noble ranks. Thus, the term can also be used to refer to members of nobility.

Synonyms

กวาน (gwaan)
ข้าทูลละอองธุลีพระบาท
ข้าราชการ (kâa-râat-chá-gaan)
เจ้าพนักงาน (jâao-pá-nák-ngaan)
เจ้าหน้าที่ของรัฐ
เจ้าหน้าที่บ้านเมือง
บาทมูลิกากร
มนตรี (mon-dtrii)
ราชภัฏ
ลูกขุน (lûuk-kǔn)
อมาตย์

Derived terms

ขุนนางใช่พ่อแม่ หินแง่ใช่ตายาย
ขุนน้ำขุนนาง
ยศช้างขุนนางพระ
สภาขุนนาง (sà-paa-kǔn-naang)
ออกขุนนาง

See also

(noble ranks) บรรดาศักดิ์ (ban-daa-sàk); สมเด็จเจ้าพระยา (sǒm-dèt-jâao-prá-yaa), เจ้าพระยา (jâao-prá-yaa), พระยา (prá-yaa), พระ (prá), หลวง (lǔuang), ขุน (kǔn), หมื่น (mʉ̀ʉn), พัน (pan), นาย (naai) ^{(Category: Thai noble ranks)}

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.