மந்திரி

See also: முந்திரி

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit मन्त्रिन् (mantrin).

Pronunciation

IPA^(key): /mɐn̪d̪ɪɾɪ/, [mɐn̪d̪ɪɾi]

Noun

மந்திரி • (mantiri)

(dated, rare) minister
Synonym: அமைச்சர் (amaiccar)
(chess) (dated, rare) bishop or minister

Declension

i-stem declension of மந்திரி (mantiri)
	Singular	Plural
Nominative	மந்திரி mantiri	மந்திரிகள் mantirikaḷ
Vocative	மந்திரியே mantiriyē	மந்திரிகளே mantirikaḷē
Accusative	மந்திரியை mantiriyai	மந்திரிகளை mantirikaḷai
Dative	மந்திரிக்கு mantirikku	மந்திரிகளுக்கு mantirikaḷukku
Genitive	மந்திரியுடைய mantiriyuṭaiya	மந்திரிகளுடைய mantirikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	மந்திரி mantiri	மந்திரிகள் mantirikaḷ
Vocative	மந்திரியே mantiriyē	மந்திரிகளே mantirikaḷē
Accusative	மந்திரியை mantiriyai	மந்திரிகளை mantirikaḷai
Dative	மந்திரிக்கு mantirikku	மந்திரிகளுக்கு mantirikaḷukku
Benefactive	மந்திரிக்காக mantirikkāka	மந்திரிகளுக்காக mantirikaḷukkāka
Genitive 1	மந்திரியுடைய mantiriyuṭaiya	மந்திரிகளுடைய mantirikaḷuṭaiya
Genitive 2	மந்திரியின் mantiriyiṉ	மந்திரிகளின் mantirikaḷiṉ
Locative 1	மந்திரியில் mantiriyil	மந்திரிகளில் mantirikaḷil
Locative 2	மந்திரியிடம் mantiriyiṭam	மந்திரிகளிடம் mantirikaḷiṭam
Sociative 1	மந்திரியோடு mantiriyōṭu	மந்திரிகளோடு mantirikaḷōṭu
Sociative 2	மந்திரியுடன் mantiriyuṭaṉ	மந்திரிகளுடன் mantirikaḷuṭaṉ
Instrumental	மந்திரியால் mantiriyāl	மந்திரிகளால் mantirikaḷāl
Ablative	மந்திரியிலிருந்து mantiriyiliruntu	மந்திரிகளிலிருந்து mantirikaḷiliruntu

Verb

மந்திரி • (mantiri)

to enchant, recite incarnations

Conjugation

Conjugation of மந்திரி (mantiri)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	மந்திரிக்கிறேன் mantirikkiṟēṉ	மந்திரிக்கிறாய் mantirikkiṟāy	மந்திரிக்கிறான் mantirikkiṟāṉ	மந்திரிக்கிறாள் mantirikkiṟāḷ	மந்திரிக்கிறார் mantirikkiṟār	மந்திரிக்கிறது mantirikkiṟatu
past	மந்திரித்தேன் mantirittēṉ	மந்திரித்தாய் mantirittāy	மந்திரித்தான் mantirittāṉ	மந்திரித்தாள் mantirittāḷ	மந்திரித்தார் mantirittār	மந்திரித்தது mantirittatu
future	மந்திரிப்பேன் mantirippēṉ	மந்திரிப்பாய் mantirippāy	மந்திரிப்பான் mantirippāṉ	மந்திரிப்பாள் mantirippāḷ	மந்திரிப்பார் mantirippār	மந்திரிக்கும் mantirikkum
future negative	மந்திரிக்கமாட்டேன் mantirikkamāṭṭēṉ	மந்திரிக்கமாட்டாய் mantirikkamāṭṭāy	மந்திரிக்கமாட்டான் mantirikkamāṭṭāṉ	மந்திரிக்கமாட்டாள் mantirikkamāṭṭāḷ	மந்திரிக்கமாட்டார் mantirikkamāṭṭār	மந்திரிக்காது mantirikkātu
negative	மந்திரிக்கவில்லை mantirikkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	மந்திரிக்கிறோம் mantirikkiṟōm	மந்திரிக்கிறீர்கள் mantirikkiṟīrkaḷ	மந்திரிக்கிறார்கள் mantirikkiṟārkaḷ		மந்திரிக்கின்றன mantirikkiṉṟaṉa
past	மந்திரித்தோம் mantirittōm	மந்திரித்தீர்கள் mantirittīrkaḷ	மந்திரித்தார்கள் mantirittārkaḷ		மந்திரித்தன mantirittaṉa
future	மந்திரிப்போம் mantirippōm	மந்திரிப்பீர்கள் mantirippīrkaḷ	மந்திரிப்பார்கள் mantirippārkaḷ		மந்திரிப்பன mantirippaṉa
future negative	மந்திரிக்கமாட்டோம் mantirikkamāṭṭōm	மந்திரிக்கமாட்டீர்கள் mantirikkamāṭṭīrkaḷ	மந்திரிக்கமாட்டார்கள் mantirikkamāṭṭārkaḷ		மந்திரிக்கா mantirikkā
negative	மந்திரிக்கவில்லை mantirikkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	மந்திரி mantiri			மந்திரியுங்கள் mantiriyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	மந்திரிக்காதே mantirikkātē			மந்திரிக்காதீர்கள் mantirikkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of மந்திரித்துவிடு (mantirittuviṭu)		past of மந்திரித்துவிட்டிரு (mantirittuviṭṭiru)		future of மந்திரித்துவிடு (mantirittuviṭu)
progressive	மந்திரித்துக்கொண்டிரு mantirittukkoṇṭiru
effective	மந்திரிக்கப்படு mantirikkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	மந்திரிக்க mantirikka			மந்திரிக்காமல் இருக்க mantirikkāmal irukka
potential	மந்திரிக்கலாம் mantirikkalām			மந்திரிக்காமல் இருக்கலாம் mantirikkāmal irukkalām
cohortative	மந்திரிக்கட்டும் mantirikkaṭṭum			மந்திரிக்காமல் இருக்கட்டும் mantirikkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	மந்திரிப்பதால் mantirippatāl			மந்திரிக்காத்தால் mantirikkāttāl
conditional	மந்திரித்தால் mantirittāl			மந்திரிக்காவிட்டால் mantirikkāviṭṭāl
adverbial participle	மந்திரித்து mantirittu			மந்திரிக்காமல் mantirikkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	மந்திரிக்கிற mantirikkiṟa	மந்திரித்த mantiritta	மந்திரிக்கும் mantirikkum	மந்திரிக்காத mantirikkāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	மந்திரிக்கிறவன் mantirikkiṟavaṉ	மந்திரிக்கிறவள் mantirikkiṟavaḷ	மந்திரிக்கிறவர் mantirikkiṟavar	மந்திரிக்கிறது mantirikkiṟatu	மந்திரிக்கிறவர்கள் mantirikkiṟavarkaḷ	மந்திரிக்கிறவை mantirikkiṟavai
past	மந்திரித்தவன் mantirittavaṉ	மந்திரித்தவள் mantirittavaḷ	மந்திரித்தவர் mantirittavar	மந்திரித்தது mantirittatu	மந்திரித்தவர்கள் mantirittavarkaḷ	மந்திரித்தவை mantirittavai
future	மந்திரிப்பவன் mantirippavaṉ	மந்திரிப்பவள் mantirippavaḷ	மந்திரிப்பவர் mantirippavar	மந்திரிப்பது mantirippatu	மந்திரிப்பவர்கள் mantirippavarkaḷ	மந்திரிப்பவை mantirippavai
negative	மந்திரிக்காதவன் mantirikkātavaṉ	மந்திரிக்காதவள் mantirikkātavaḷ	மந்திரிக்காதவர் mantirikkātavar	மந்திரிக்காதது mantirikkātatu	மந்திரிக்காதவர்கள் mantirikkātavarkaḷ	மந்திரிக்காதவை mantirikkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	மந்திரிப்பது mantirippatu		மந்திரித்தல் mantirittal		மந்திரிக்கல் mantirikkal

References

Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “மந்திரி”, in Digital Dictionaries of South India [Combined Tamil Dictionaries]

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

Chess pieces in Tamil · செங்கள காய்கள் (ceṅkaḷa kāykaḷ) (layout · text)

அரசன் (aracaṉ), ராஜா (rājā)	அரசி (araci), ராணி (rāṇi)	கோட்டை (kōṭṭai), யானை (yāṉai)	அமைச்சர் (amaiccar), மந்திரி (mantiri)	குதிரை (kutirai)	காலாள் (kālāḷ), சிப்பாய் (cippāy)