இடையூறு

Tamil

Etymology

From இடை (iṭai) + உறு (uṟu).

Pronunciation

  • (file)
  • IPA(key): /ɪɖɐɪ̯juːrʊ/, [ɪɖɐɪ̯juːrɯ]

Noun

இடையூறு • (iṭaiyūṟu)

  1. obstacle, impediment, hindrance
  2. inconvenience
  3. disturbance

Declension

ṟu-stem declension of இடையூறு (iṭaiyūṟu)
Singular Plural
Nominative இடையூறு
iṭaiyūṟu
இடையூறுகள்
iṭaiyūṟukaḷ
Vocative இடையூறே
iṭaiyūṟē
இடையூறுகளே
iṭaiyūṟukaḷē
Accusative இடையூற்றை
iṭaiyūṟṟai
இடையூறுகளை
iṭaiyūṟukaḷai
Dative இடையூற்றுக்கு
iṭaiyūṟṟukku
இடையூறுகளுக்கு
iṭaiyūṟukaḷukku
Genitive இடையூற்றுடைய
iṭaiyūṟṟuṭaiya
இடையூறுகளுடைய
iṭaiyūṟukaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative இடையூறு
iṭaiyūṟu
இடையூறுகள்
iṭaiyūṟukaḷ
Vocative இடையூறே
iṭaiyūṟē
இடையூறுகளே
iṭaiyūṟukaḷē
Accusative இடையூற்றை
iṭaiyūṟṟai
இடையூறுகளை
iṭaiyūṟukaḷai
Dative இடையூற்றுக்கு
iṭaiyūṟṟukku
இடையூறுகளுக்கு
iṭaiyūṟukaḷukku
Benefactive இடையூற்றுக்காக
iṭaiyūṟṟukkāka
இடையூறுகளுக்காக
iṭaiyūṟukaḷukkāka
Genitive 1 இடையூற்றுடைய
iṭaiyūṟṟuṭaiya
இடையூறுகளுடைய
iṭaiyūṟukaḷuṭaiya
Genitive 2 இடையூற்றின்
iṭaiyūṟṟiṉ
இடையூறுகளின்
iṭaiyūṟukaḷiṉ
Locative 1 இடையூற்றில்
iṭaiyūṟṟil
இடையூறுகளில்
iṭaiyūṟukaḷil
Locative 2 இடையூற்றிடம்
iṭaiyūṟṟiṭam
இடையூறுகளிடம்
iṭaiyūṟukaḷiṭam
Sociative 1 இடையூற்றோடு
iṭaiyūṟṟōṭu
இடையூறுகளோடு
iṭaiyūṟukaḷōṭu
Sociative 2 இடையூற்றுடன்
iṭaiyūṟṟuṭaṉ
இடையூறுகளுடன்
iṭaiyūṟukaḷuṭaṉ
Instrumental இடையூற்றால்
iṭaiyūṟṟāl
இடையூறுகளால்
iṭaiyūṟukaḷāl
Ablative இடையூற்றிலிருந்து
iṭaiyūṟṟiliruntu
இடையூறுகளிலிருந்து
iṭaiyūṟukaḷiliruntu

References

  • University of Madras (1924–1936) “இடையூறு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.