இசை

Tamil

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation
  • Audio(file)
  • IPA(key): /ɪt͡ɕɐɪ̯/, [ɪsɐɪ̯]

Noun

இசை • (icai)

  1. music, song
  2. sound, noise
  3. praise, fame, renown
  4. sweetness, agreeableness
  5. union, agreement, harmony

Declension
ai-stem declension of இசை (icai)
Singular Plural
Nominative இசை
icai		 இசைகள்
icaikaḷ
Vocative இசையே
icaiyē		 இசைகளே
icaikaḷē
Accusative இசையை
icaiyai		 இசைகளை
icaikaḷai
Dative இசைக்கு
icaikku		 இசைகளுக்கு
icaikaḷukku
Genitive இசையுடைய
icaiyuṭaiya		 இசைகளுடைய
icaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative இசை
icai		 இசைகள்
icaikaḷ
Vocative இசையே
icaiyē		 இசைகளே
icaikaḷē
Accusative இசையை
icaiyai		 இசைகளை
icaikaḷai
Dative இசைக்கு
icaikku		 இசைகளுக்கு
icaikaḷukku
Benefactive இசைக்காக
icaikkāka		 இசைகளுக்காக
icaikaḷukkāka
Genitive 1 இசையுடைய
icaiyuṭaiya		 இசைகளுடைய
icaikaḷuṭaiya
Genitive 2 இசையின்
icaiyiṉ		 இசைகளின்
icaikaḷiṉ
Locative 1 இசையில்
icaiyil		 இசைகளில்
icaikaḷil
Locative 2 இசையிடம்
icaiyiṭam		 இசைகளிடம்
icaikaḷiṭam
Sociative 1 இசையோடு
icaiyōṭu		 இசைகளோடு
icaikaḷōṭu
Sociative 2 இசையுடன்
icaiyuṭaṉ		 இசைகளுடன்
icaikaḷuṭaṉ
Instrumental இசையால்
icaiyāl		 இசைகளால்
icaikaḷāl
Ablative இசையிலிருந்து
icaiyiliruntu		 இசைகளிலிருந்து
icaikaḷiliruntu

Derived terms
  • இசைகடன் (icaikaṭaṉ)
  • இசைகாரர் (icaikārar)
  • இசைகேடு (icaikēṭu)
  • இசைக்கருவி (icaikkaruvi)
  • இசைக்காரன் (icaikkāraṉ)
  • இசைக்கிளை (icaikkiḷai)
  • இசைக்குழல் (icaikkuḻal)
  • இசைத்தமிழ் (icaittamiḻ)
  • இசைப்பா (icaippā)
  • இசைப்பாடு (icaippāṭu)
  • இசைப்பாட்டு (icaippāṭṭu)
  • இசைப்பு (icaippu)
  • இசைப்பொறி (icaippoṟi)
  • இசைமகள் (icaimakaḷ)
  • இசைமறை (icaimaṟai)
  • இசைமை (icaimai)
  • இசையறிபறவை (icaiyaṟipaṟavai)
  • இசையாசிரியன் (icaiyāciriyaṉ)
  • இசையானந்தம் (icaiyāṉantam)
  • இசையின்செல்வி (icaiyiṉcelvi)
  • இசையெச்சம் (icaiyeccam)
  • இசையெடு (icaiyeṭu)
  • இசையோன் (icaiyōṉ)
  • இசையோர் (icaiyōr)
  • இசையோலை (icaiyōlai)
  • இசைவாணர் (icaivāṇar)
  • இசைவு (icaivu)
  • இசைவுகேடு (icaivukēṭu)
  • இசைவுதீட்டு (icaivutīṭṭu)
  • இசைவுபிறழ்வு (icaivupiṟaḻvu)
  • கருநாடக இசை (karunāṭaka icai)

Verb

இசை • (icai)

  1. (intransitive) to sound
  2. (intransitive) to sound (as a musical instrument
  3. (transitive) to play a musical instrument
  4. (transitive) to sing
  5. (transitive) to disclose, express
  6. (transitive) to indicate, signify

References
  • University of Madras (1924–1936) “இசை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.