हित

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit हित (hita).

Pronunciation

  • (Delhi Hindi) IPA(key): /ɦɪt̪/

Noun

हित • (hit) m

  1. welfare, comfort, security
    Synonym: भलाई (bhalāī)
    इस सरकार ने लोक-हित का ध्यान रखने का वादा लिया है।
    is sarkār ne lok-hit kā dhyān rakhne kā vādā liyā hai.
    This government has taken the promise to safeguard the public well-being.
  2. benefit, advantage
    Synonyms: लाभ (lābh), फ़ायदा (fāydā)
  3. favour, courtesy

Declension

Derived terms

  • के हित (ke hit)

Adjective

हित • (hit) (indeclinable)

  1. good, proper, right, suitable

References

Pali

Alternative forms

Adjective

हित

  1. Devanagari script form of hita

Declension

Noun

हित n

  1. Devanagari script form of hita

Declension

Noun

हित m

  1. Devanagari script form of hita

Declension

Sanskrit

Alternative scripts

Pronunciation

Etymology 1

From the root हि (hi) + -त (-ta), from Proto-Indo-European *ǵʰey- (to drive, throw, set in motion). Related to हिनोति (hinoti), हीयते (hīyate).

Participle

हित • (hita) past passive participle (root हि)

  1. set in motion, moving, speeding, running, impelled, going, in motion
Declension
Masculine a-stem declension of हित (hita)
Singular Dual Plural
Nominative हितः
hitaḥ
हितौ / हिता¹
hitau / hitā¹
हिताः / हितासः¹
hitāḥ / hitāsaḥ¹
Vocative हित
hita
हितौ / हिता¹
hitau / hitā¹
हिताः / हितासः¹
hitāḥ / hitāsaḥ¹
Accusative हितम्
hitam
हितौ / हिता¹
hitau / hitā¹
हितान्
hitān
Instrumental हितेन
hitena
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितैः / हितेभिः¹
hitaiḥ / hitebhiḥ¹
Dative हिताय
hitāya
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Ablative हितात्
hitāt
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Genitive हितस्य
hitasya
हितयोः
hitayoḥ
हितानाम्
hitānām
Locative हिते
hite
हितयोः
hitayoḥ
हितेषु
hiteṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of हिता (hitā)
Singular Dual Plural
Nominative हिता
hitā
हिते
hite
हिताः
hitāḥ
Vocative हिते
hite
हिते
hite
हिताः
hitāḥ
Accusative हिताम्
hitām
हिते
hite
हिताः
hitāḥ
Instrumental हितया / हिता¹
hitayā / hitā¹
हिताभ्याम्
hitābhyām
हिताभिः
hitābhiḥ
Dative हितायै
hitāyai
हिताभ्याम्
hitābhyām
हिताभ्यः
hitābhyaḥ
Ablative हितायाः / हितायै²
hitāyāḥ / hitāyai²
हिताभ्याम्
hitābhyām
हिताभ्यः
hitābhyaḥ
Genitive हितायाः / हितायै²
hitāyāḥ / hitāyai²
हितयोः
hitayoḥ
हितानाम्
hitānām
Locative हितायाम्
hitāyām
हितयोः
hitayoḥ
हितासु
hitāsu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of हित (hita)
Singular Dual Plural
Nominative हितम्
hitam
हिते
hite
हितानि / हिता¹
hitāni / hitā¹
Vocative हित
hita
हिते
hite
हितानि / हिता¹
hitāni / hitā¹
Accusative हितम्
hitam
हिते
hite
हितानि / हिता¹
hitāni / hitā¹
Instrumental हितेन
hitena
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितैः / हितेभिः¹
hitaiḥ / hitebhiḥ¹
Dative हिताय
hitāya
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Ablative हितात्
hitāt
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Genitive हितस्य
hitasya
हितयोः
hitayoḥ
हितानाम्
hitānām
Locative हिते
hite
हितयोः
hitayoḥ
हितेषु
hiteṣu
Notes
  • ¹Vedic

Etymology 2

From a lenition of Proto-Indo-Iranian *dʰHtás, from Proto-Indo-European *dʰh₁-tó-s.

Participle

हित • (hita) (root धा)

  1. put, laid, set (upon)

Adjective

हित • (hita) stem (root धा)

  1. kind
  2. sent
  3. wholesome
  4. ready
  5. destined
  6. agreeable
  7. held
  8. taken
  9. auspicious
  10. affectionate, friendly
  11. advantageous
  12. implied
Declension
Masculine a-stem declension of हित (hita)
Singular Dual Plural
Nominative हितः
hitaḥ
हितौ / हिता¹
hitau / hitā¹
हिताः / हितासः¹
hitāḥ / hitāsaḥ¹
Vocative हित
hita
हितौ / हिता¹
hitau / hitā¹
हिताः / हितासः¹
hitāḥ / hitāsaḥ¹
Accusative हितम्
hitam
हितौ / हिता¹
hitau / hitā¹
हितान्
hitān
Instrumental हितेन
hitena
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितैः / हितेभिः¹
hitaiḥ / hitebhiḥ¹
Dative हिताय
hitāya
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Ablative हितात्
hitāt
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Genitive हितस्य
hitasya
हितयोः
hitayoḥ
हितानाम्
hitānām
Locative हिते
hite
हितयोः
hitayoḥ
हितेषु
hiteṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of हिता (hitā)
Singular Dual Plural
Nominative हिता
hitā
हिते
hite
हिताः
hitāḥ
Vocative हिते
hite
हिते
hite
हिताः
hitāḥ
Accusative हिताम्
hitām
हिते
hite
हिताः
hitāḥ
Instrumental हितया / हिता¹
hitayā / hitā¹
हिताभ्याम्
hitābhyām
हिताभिः
hitābhiḥ
Dative हितायै
hitāyai
हिताभ्याम्
hitābhyām
हिताभ्यः
hitābhyaḥ
Ablative हितायाः / हितायै²
hitāyāḥ / hitāyai²
हिताभ्याम्
hitābhyām
हिताभ्यः
hitābhyaḥ
Genitive हितायाः / हितायै²
hitāyāḥ / hitāyai²
हितयोः
hitayoḥ
हितानाम्
hitānām
Locative हितायाम्
hitāyām
हितयोः
hitayoḥ
हितासु
hitāsu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of हित (hita)
Singular Dual Plural
Nominative हितम्
hitam
हिते
hite
हितानि / हिता¹
hitāni / hitā¹
Vocative हित
hita
हिते
hite
हितानि / हिता¹
hitāni / hitā¹
Accusative हितम्
hitam
हिते
hite
हितानि / हिता¹
hitāni / hitā¹
Instrumental हितेन
hitena
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितैः / हितेभिः¹
hitaiḥ / hitebhiḥ¹
Dative हिताय
hitāya
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Ablative हितात्
hitāt
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Genitive हितस्य
hitasya
हितयोः
hitayoḥ
हितानाम्
hitānām
Locative हिते
hite
हितयोः
hitayoḥ
हितेषु
hiteṣu
Notes
  • ¹Vedic

Noun

हित • (hita) stem, n (root धा)

  1. interest
  2. favor, benefit
  3. welfare, safety
  4. profit
  5. advantage
  6. that which is good
  7. good advice
Declension
Neuter a-stem declension of हित (hita)
Singular Dual Plural
Nominative हितम्
hitam
हिते
hite
हितानि / हिता¹
hitāni / hitā¹
Vocative हित
hita
हिते
hite
हितानि / हिता¹
hitāni / hitā¹
Accusative हितम्
hitam
हिते
hite
हितानि / हिता¹
hitāni / hitā¹
Instrumental हितेन
hitena
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितैः / हितेभिः¹
hitaiḥ / hitebhiḥ¹
Dative हिताय
hitāya
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Ablative हितात्
hitāt
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Genitive हितस्य
hitasya
हितयोः
hitayoḥ
हितानाम्
hitānām
Locative हिते
hite
हितयोः
hitayoḥ
हितेषु
hiteṣu
Notes
  • ¹Vedic

Noun

हित • (hita) stem, m

  1. (masculine) friend
    Synonyms: मित्र (mitra), सखि (sakhi)
Declension
Masculine a-stem declension of हित (hita)
Singular Dual Plural
Nominative हितः
hitaḥ
हितौ / हिता¹
hitau / hitā¹
हिताः / हितासः¹
hitāḥ / hitāsaḥ¹
Vocative हित
hita
हितौ / हिता¹
hitau / hitā¹
हिताः / हितासः¹
hitāḥ / hitāsaḥ¹
Accusative हितम्
hitam
हितौ / हिता¹
hitau / hitā¹
हितान्
hitān
Instrumental हितेन
hitena
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितैः / हितेभिः¹
hitaiḥ / hitebhiḥ¹
Dative हिताय
hitāya
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Ablative हितात्
hitāt
हिताभ्याम्
hitābhyām
हितेभ्यः
hitebhyaḥ
Genitive हितस्य
hitasya
हितयोः
hitayoḥ
हितानाम्
hitānām
Locative हिते
hite
हितयोः
hitayoḥ
हितेषु
hiteṣu
Notes
  • ¹Vedic

Descendants

  • Pali: hita
  • Old Javanese: hita
    • > Javanese: ꦲꦶꦠ (ita) (inherited)
    • Balinese: ᬳᬶᬢ (hita)
  • Tatsama:

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.