انتشر

Arabic

Root
ن ش ر (n-š-r)

Verb

اِنْتَشَرَ • (intašara) VIII, non-past يَنْتَشِرُ‎ (yantaširu)

  1. (intransitive) to disperse
    • The Quran, Al-jumu'ah 62:10
      فَإِذَا قُضِيَتِ الصَّلَاةُ فَٱنْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَٱبْتَغُوا مِن فَضْلِ اللَّهِ
      fa-ʾiḏā quḍiyati ṣ-ṣalātu fa-ntaširū fī l-ʾarḍi wa-btaḡū min faḍli l-lahi
      And when the prayer has been concluded, disperse within the land and seek from the bounty of Allah
  2. (intransitive) to expand, to be widespread

Conjugation

Synonyms

South Levantine Arabic

Root
ن ش ر
2 terms

Etymology

From Arabic اِنْتَشَرَ (intašara).

Pronunciation

  • IPA(key): /in.ta.ʃar/, [ɪnˈta.ʃar]
  • (file)

Verb

انتشر • (intašar) VIII (present بنتشر (bintšer))

  1. (intransitive) to spread, to circulate

Conjugation

    Conjugation of انتشر (intašar)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m انتشرت (intašart) انتشرت (intašart) انتشر (intašar) انتشرنا (intašarna) انتشرتو (intašartu) انتشرو (intašaru)
f انتشرتي (intašarti) انتشرت (intašrat)
present m بنتشر (bantšer) بتنتشر (btintšer) بنتشر (bintšer) مننتشر (mnintšer) بتنتشرو (btintišru) بنتشرو (bintišru)
f بتنتشري (btintišri) بتنتشر (btintšer)
subjunctive m انتشر (antšer) تنتشر (tintšer) ينتشر (yintšer) ننتشر (nintšer) تنتشرو (tintišru) ينتشرو (yintišru)
f تنتشري (tintišri) تنتشر (tintšer)
imperative m انتشر (intšir) انتشرو (intišru)
f انتشري (intišri)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.