мине

Bashkir

Pronunciation
  • IPA(key): [mʲiˈnɪ̞]
  • Hyphenation: ми‧не

Pronoun

мине • (mine)

  1. accusative of мин (min); me
    Ул мине дөрөҫ аңланы.
    Ul mine döröś añlanı.
    He/she understood me correctly.
    Мине кемгә hанайҙар икән, минең өсөн барыбер.
    Mine kemgə hanayźar ikən, mineñ ösön barıber.
    I don't care who they take me for.

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *minǫti.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈminɛ]

Verb

мине • (mine) third-singular present, impf or pf (perfective помине, imperfective минува)

  1. (intransitive) to pass
  2. (transitive) to cross

Conjugation
Conjugation of мине (imperfective, present in -е)
l-participles imperfect aorist non-finite forms
masculine минел — adjectival participle —
feminine минела — adverbial participle минејќи
neuter минело — verbal noun минење
plural минеле — perfect participle минето
present imperfect aorist imperative
1st singular минам минев — —
2nd singular минеш минеше — мини
3rd singular мине минеше — —
1st plural минеме миневме — —
2nd plural минете миневте — минете
3rd plural минат минеа — —
Compound tenses
perfect сум минел present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect имам минето present of има + perfect participle
pluperfect бев минел imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect имав минето imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported сум имал минето perfect of има + perfect participle
future ќе минам ќе + present
има-future ќе имам минето future of има + perfect participle
future in the past ќе минев ќе + imperfect
има-future in the past ќе имав минето future in the past of има + perfect participle
future reported ќе сум минел ќе + imperfect l-participle
има-future reported ќе сум имал минето future reported of има + perfect participle
conditional би минел би + imperfect l-participle
има-conditional би имал минето conditional of има + perfect participle
Conjugation of мине (perfective, present in -е)
l-participles imperfect aorist non-finite forms
masculine минел минал adjectival participle минат
feminine минела минала adverbial participle —
neuter минело минало verbal noun —
plural минеле минале perfect participle минато
present imperfect aorist imperative
1st singular минам минев минав —
2nd singular минеш минеше мина мини
3rd singular мине минеше мина —
1st plural минеме миневме минавме —
2nd plural минете миневте минавте минете
3rd plural минат минеа минаа —
Compound tenses
perfect сум минал present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect имам минато present of има + perfect participle
pluperfect бев минал imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect имав минато imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported сум имал минато perfect of има + perfect participle
future ќе минам ќе + present
има-future ќе имам минато future of има + perfect participle
future in the past ќе минев ќе + imperfect
има-future in the past ќе имав минато future in the past of има + perfect participle
future reported ќе сум минел ќе + imperfect l-participle
има-future reported ќе сум имал минато future reported of има + perfect participle
conditional би минал би + aorist l-participle
има-conditional би имал минато conditional of има + perfect participle

Derived terms

Russian

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈmʲinʲe]

Noun

ми́не • (míne) f inan

  1. dative/prepositional singular of ми́на (mína)

Ukrainian

Pronunciation
  • IPA(key): [meˈnɛ]

Verb

мине́ • (myné)

  1. third-person singular future indicative of мину́ти pf (mynúty)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.