χρυσός

Ancient Greek

Etymology

Borrowed from a Semitic source, usually assumed to be Phoenician/Punic;[1] compare Phoenician 𐤇𐤓𐤑 (ḥrṣ),[2] Biblical Hebrew חָרוּץ (ḥārûṣ),[3] Akkadian 𒆬𒄀 (ḫurāṣum), Mycenaean Greek 𐀓𐀬𐀰 (ku-ru-so).

Pronunciation

 

Noun

χρῡσός • (khrūsós) m (genitive χρῡσοῦ); second declension

  1. gold (substance)
  2. (poetic) something dear or precious
  3. a gold coin

Declension

Derived terms

  • ἄχρῡσος (ákhrūsos)
  • διάχρῡσος (diákhrūsos)
  • ἑλίχρῡσος (helíkhrūsos)
  • ἐπίχρῡσος (epíkhrūsos)
  • ἐπιχρῡσόω (epikhrūsóō)
  • ζάχρῡσος (zákhrūsos)
  • ἰσόχρῡσος (isókhrūsos)
  • κατάχρῡσος (katákhrūsos)
  • καταχρῡσόω (katakhrūsóō)
  • ὁλόχρῡσος (holókhrūsos)
  • παγχρῡ́σεος (pankhrū́seos)
  • πάγχρῡσος (pánkhrūsos)
  • περίχρῡσος (períkhrūsos)
  • περιχρῡσόω (perikhrūsóō)
  • πολύχρῡσος (polúkhrūsos)
  • ὑπόχρῡσος (hupókhrūsos)
  • ὑποχρῡσόω (hupokhrūsóō)
  • φιλόχρῡσος (philókhrūsos)
  • Χρύσιππος (Khrúsippos)
  • χρυσῖτις (khrusîtis)
  • χρυσόγονον (khrusógonon)
  • Χρυσόγονος (Khrusógonos)
  • χρυσολαβής (khrusolabḗs)
  • χρῡσαλλίς (khrūsallís)
  • χρῡσάμπυξ (khrūsámpux)
  • χρῡσάνθεμον (khrūsánthemon)
  • χρῡσανθής (khrūsanthḗs)
  • χρῡσάορος (khrūsáoros)
  • χρῡσάρματος (khrūsármatos)
  • χρῡ́σασπις (khrū́saspis)
  • χρῡσαυγέω (khrūsaugéō)
  • χρῡσαυγής (khrūsaugḗs)
  • χρῡσάωρ (khrūsáōr)
  • χρῡσεῖον (khrūseîon)
  • χρῡσελεφαντήλεκτρος (khrūselephantḗlektros)
  • χρῡσεοβόστρυχος (khrūseobóstrukhos)
  • χρῡσεόκυκλος (khrūseókuklos)
  • χρῡσεοπήληξ (khrūseopḗlēx)
  • χρῡσεοπήνητος (khrūseopḗnētos)
  • χρῡ́σεος (khrū́seos)
  • χρῡσεοσάνδαλος (khrūseosándalos)
  • χρῡσεόστολμος (khrūseóstolmos)
  • χρῡσεόστολος (khrūseóstolos)
  • Χρῡ́ση (Khrū́sē)
  • χρῡσηλάκατος (khrūsēlákatos)
  • χρῡσήλατος (khrūsḗlatos)
  • χρῡσήνιος (khrūsḗnios)
  • χρῡσήρης (khrūsḗrēs)
  • Χρῡ́σης (Khrū́sēs)
  • Χρῡσίδης (Khrūsídēs)
  • χρῡσίδιον (khrūsídion)
  • χρῡσίζω (khrūsízō)
  • χρῡ́σινος (khrū́sinos)
  • χρῡσίον (khrūsíon)
  • χρῡσίς (khrūsís)
  • χρῡσίτης (khrūsítēs)
  • χρῡσοβαφής (khrūsobaphḗs)
  • χρῡσοβέλεμνος (khrūsobélemnos)
  • χρῡσοειδής (khrūsoeidḗs)
  • χρῡσόθρονος (khrūsóthronos)
  • χρῡσόκαρπος (khrūsókarpos)
  • χρῡσόκερως (khrūsókerōs)
  • χρῡσόκλυστος (khrūsóklustos)
  • χρῡσοκόλλα (khrūsokólla)
  • χρῡσοκόλλητος (khrūsokóllētos)
  • χρῡσοκόμη (khrūsokómē)
  • χρῡσοκόμης (khrūsokómēs)
  • χρῡσόκομος (khrūsókomos)
  • χρῡσόλιθος (khrūsólithos)
  • χρῡσολᾰ́χᾰνον (khrūsolákhanon)
  • χρῡσόμαλλος (khrūsómallos)
  • χρῡσόμηλον (khrūsómēlon)
  • Χρῡσόνῑκος (Khrūsónīkos)
  • χρῡσόπαστος (khrūsópastos)
  • χρῡσόπους (khrūsópous)
  • χρῡσόρραπις (khrūsórrhapis)
  • χρῡσοστέφανος (khrūsostéphanos)
  • χρῡσότευκτος (khrūsóteuktos)
  • χρῡσοφαής (khrūsophaḗs)
  • χρῡσοφάλαρος (khrūsophálaros)
  • χρῡσοφορέω (khrūsophoréō)
  • χρῡσοφόρος (khrūsophóros)
  • χρῡ́σοφρυς (khrū́sophrus)
  • χρῡσοφύλαξ (khrūsophúlax)
  • χρῡσοχάλινος (khrūsokhálinos)
  • χρῡσοχοεῖον (khrūsokhoeîon)
  • χρῡσοχοέω (khrūsokhoéō)
  • χρῡσόχοος (khrūsókhoos)
  • χρῡσόω (khrūsóō)
  • χρῡ́σωμα (khrū́sōma)
  • χρῡσώρυχος (khrūsṓrukhos)
  • χρῡ́σωσις (khrū́sōsis)
  • χρῡσώψ (khrūsṓps)
  • ψευδόχρῡσος (pseudókhrūsos)

Descendants

  • Greek: χρυσός (chrysós)
  • Mariupol Greek: хурсо́ (xursó) (as if from a neuter noun)
  • Latin: chrȳsos

References

  1. Robert Beekes, Etymological Dictionary of Greek (2010), page 1652
  2. Tomback, Richard - A Comparative Semitic Lexicon of the Phoenician and Punic Languages, page 151. For example, the word used on the Tabnit sarcophagus.
  3. https://www.sefaria.org.il/Klein_Dictionary%2C_%D7%97%D6%B8%D7%A8%D7%95%D6%BC%D7%A5_%E1%B4%B5%E1%B4%B5%E1%B4%B5.1?lang=he

Greek

Pronunciation

  • IPA(key): /xɾiˈsos/
  • Hyphenation: χρυ‧σός

Etymology 1

From Ancient Greek χρυσός (khrusós, gold) (already Mycenaean Greek 𐀓𐀬𐀰 (ku-ru-so)), Semitic loan, compare with Biblical Hebrew חָרוּץ (ḥārûṣ), Akkadian 𒆬𒄀 (ḫurāṣum).[1]

Noun

χρυσός • (chrysós) m (plural χρυσοί)

  1. (chemistry) gold (metal element)
    Synonyms: χρυσάφι (chrysáfi), μάλαμα (málama)
  2. (synecdochically) money, currency, cash
  3. (figuratively) wealth, riches
    Synonym: χρυσάφι (chrysáfi)
Declension
Coordinate terms
  • Appendix:Greek names for chemical elements

Further reading

Etymology 2

From Byzantine Greek χρυσός (khrusós), from Ancient Greek χρυσοῦς (khrusoûs), from Ancient Greek χρύσεος (khrúseos, golden).[1]

Adjective

χρυσός • (chrysós) m (feminine χρυσή, neuter χρυσό)

  1. golden, gold
  2. (figuratively) handsome, lovely
  3. (figuratively) good-hearted
  4. (figuratively) dear, lovable
Declension

References

  1. χρυσός - Babiniotis, Georgios (2008) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: [] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 3rd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.