τρέπω
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Indo-European *trep- (“to turn”). The usual connection with Latin torqueō is, according to Beekes, untenable. Instead, to be compared with Latin trepit (“turns”, verb), Sanskrit त्रपते (trápate, “feels ashamed, becomes timid or perplexed”) and Hittite 𒋼𒊑𒅁𒍣 (te-ri-ip-zi /tereppt͡si/, “ploughs”, verb).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /tré.pɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈtre.po/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈtre.po/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈtre.po/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈtre.po/
Verb
τρέπω • (trépō)
- turn, divert, turn back, rout an enemy
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 5.184:
- εἰ δ’ ὅ γ’ ἀνὴρ ὅν φημι δαΐφρων Τυδέος υἱὸς οὐχ ὅ γ’ ἄνευθε θεοῦ τάδε μαίνεται, ἀλλά τις ἄγχι ἕστηκ’ ἀθανάτων νεφέλῃ εἰλυμένος ὤμους, ὃς τούτου βέλος ὠκὺ κιχήμενον ἔτραπεν ἄλλῃ.
- ei d’ hó g’ anḕr hón phēmi daḯphrōn Tudéos huiòs oukh hó g’ áneuthe theoû táde maínetai, allá tis ánkhi héstēk’ athanátōn nephélēi eiluménos ṓmous, hòs toútou bélos ōkù kikhḗmenon étrapen állēi.
- Translation by Buckley
- But if this man, whom I speak of, be the warlike son of Tydeus, he does not perform these frantic deeds without divine aid, but some one of the immortals stands near, wrapped round as to his shoulders in a cloud, who has turned into another course the swift shaft just about to hit him.
- εἰ δ’ ὅ γ’ ἀνὴρ ὅν φημι δαΐφρων Τυδέος υἱὸς οὐχ ὅ γ’ ἄνευθε θεοῦ τάδε μαίνεται, ἀλλά τις ἄγχι ἕστηκ’ ἀθανάτων νεφέλῃ εἰλυμένος ὤμους, ὃς τούτου βέλος ὠκὺ κιχήμενον ἔτραπεν ἄλλῃ.
- to change someone's mind; (middle voice) to change one's own mind
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 10.43:
- χρεὼ βουλῆς ἐμὲ καὶ σὲ διοτρεφὲς ὦ Μενέλαε κερδαλέης, ἥ τίς κεν ἐρύσσεται ἠδὲ σαώσει Ἀργείους καὶ νῆας, ἐπεὶ Διὸς ἐτράπετο φρήν.
- khreṑ boulês emè kaì sè diotrephès ô Menélae kerdaléēs, hḗ tís ken erússetai ēdè saṓsei Argeíous kaì nêas, epeì Diòs etrápeto phrḗn.
- O Jove-nurtured Menelaus, need of prudent counsel comes upon both thee and me, which will protect and preserve the Greeks and their ships, since the mind of Jove is altered.
- χρεὼ βουλῆς ἐμὲ καὶ σὲ διοτρεφὲς ὦ Μενέλαε κερδαλέης, ἥ τίς κεν ἐρύσσεται ἠδὲ σαώσει Ἀργείους καὶ νῆας, ἐπεὶ Διὸς ἐτράπετο φρήν.
- to rotate something, change its orientation; (middle voice) turn around, rotate oneself
- (passive voice) to wander, not go in a straight line
Usage notes
The passive sense is usually expressed using the middle voice, more rarely in the passive (but ἐτράπην (etrápēn) is used for "to be routed" in Aeschylus, Persians, 1029).
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 11.231:
- ὅς ῥα τότ’ Ἀτρεΐδεω Ἀγαμέμνονος ἀντίον ἦλθεν. οἱ δ’ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ’ ἀλλήλοισιν ἰόντες, Ἀτρεΐδης μὲν ἅμαρτε, παραὶ δέ οἱ ἐτράπετ’ ἔγχος
- hós rha tót’ Atreḯdeō Agamémnonos antíon êlthen. hoi d’ hóte dḕ skhedòn êsan ep’ allḗloisin ióntes, Atreḯdēs mèn hámarte, paraì dé hoi etrápet’ énkhos
- Translation by Buckley
- When these, advancing against each other, were now near, the son of Atreus on his part missed, and his spear was turned aside
- ὅς ῥα τότ’ Ἀτρεΐδεω Ἀγαμέμνονος ἀντίον ἦλθεν. οἱ δ’ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ’ ἀλλήλοισιν ἰόντες, Ἀτρεΐδης μὲν ἅμαρτε, παραὶ δέ οἱ ἐτράπετ’ ἔγχος
There is no clear difference in meaning between the first and second aorists.
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | τρέπω | τρέπεις | τρέπει | τρέπετον | τρέπετον | τρέπομεν | τρέπετε | τρέπουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | τρέπω | τρέπῃς | τρέπῃ | τρέπητον | τρέπητον | τρέπωμεν | τρέπητε | τρέπωσῐ(ν) | |||||
optative | τρέποιμῐ | τρέποις | τρέποι | τρέποιτον | τρεποίτην | τρέποιμεν | τρέποιτε | τρέποιεν | |||||
imperative | τρέπε | τρεπέτω | τρέπετον | τρεπέτων | τρέπετε | τρεπόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | τρέπομαι | τρέπῃ, τρέπει |
τρέπεται | τρέπεσθον | τρέπεσθον | τρεπόμεθᾰ | τρέπεσθε | τρέπονται | ||||
subjunctive | τρέπωμαι | τρέπῃ | τρέπηται | τρέπησθον | τρέπησθον | τρεπώμεθᾰ | τρέπησθε | τρέπωνται | |||||
optative | τρεποίμην | τρέποιο | τρέποιτο | τρέποισθον | τρεποίσθην | τρεποίμεθᾰ | τρέποισθε | τρέποιντο | |||||
imperative | τρέπου | τρεπέσθω | τρέπεσθον | τρεπέσθων | τρέπεσθε | τρεπέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | τρέπειν | τρέπεσθαι | |||||||||||
participle | m | τρέπων | τρεπόμενος | ||||||||||
f | τρέπουσᾰ | τρεπομένη | |||||||||||
n | τρέπον | τρεπόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἔτρεπον, ἐτρεπόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔτρεπον | ἔτρεπες | ἔτρεπε(ν) | ἐτρέπετον | ἐτρεπέτην | ἐτρέπομεν | ἐτρέπετε | ἔτρεπον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐτρεπόμην | ἐτρέπου | ἐτρέπετο | ἐτρέπεσθον | ἐτρεπέσθην | ἐτρεπόμεθᾰ | ἐτρέπεσθε | ἐτρέποντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: τρέψω, τρέψομαι, τραπήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | τρέψω | τρέψεις | τρέψει | τρέψετον | τρέψετον | τρέψομεν | τρέψετε | τρέψουσῐ(ν) | ||||
optative | τρέψοιμῐ | τρέψοις | τρέψοι | τρέψοιτον | τρεψοίτην | τρέψοιμεν | τρέψοιτε | τρέψοιεν | |||||
middle | indicative | τρέψομαι | τρέψῃ, τρέψει |
τρέψεται | τρέψεσθον | τρέψεσθον | τρεψόμεθᾰ | τρέψεσθε | τρέψονται | ||||
optative | τρεψοίμην | τρέψοιο | τρέψοιτο | τρέψοισθον | τρεψοίσθην | τρεψοίμεθᾰ | τρέψοισθε | τρέψοιντο | |||||
passive | indicative | τραπήσομαι | τραπήσῃ | τραπήσεται | τραπήσεσθον | τραπήσεσθον | τραπησόμεθᾰ | τραπήσεσθε | τραπήσονται | ||||
optative | τραπησοίμην | τραπήσοιο | τραπήσοιτο | τραπήσοισθον | τραπησοίσθην | τραπησοίμεθᾰ | τραπήσοισθε | τραπήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | τρέψειν | τρέψεσθαι | τραπήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | τρέψων | τρεψόμενος | τραπησόμενος | |||||||||
f | τρέψουσᾰ | τρεψομένη | τραπησομένη | ||||||||||
n | τρέψον | τρεψόμενον | τραπησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔτρεψᾰ | ἔτρεψᾰς | ἔτρεψε(ν) | ἐτρέψᾰτον | ἐτρεψᾰ́την | ἐτρέψᾰμεν | ἐτρέψᾰτε | ἔτρεψᾰν | ||||
subjunctive | τρέψω | τρέψῃς | τρέψῃ | τρέψητον | τρέψητον | τρέψωμεν | τρέψητε | τρέψωσῐ(ν) | |||||
optative | τρέψαιμῐ | τρέψειᾰς, τρέψαις |
τρέψειε(ν), τρέψαι |
τρέψαιτον | τρεψαίτην | τρέψαιμεν | τρέψαιτε | τρέψειᾰν, τρέψαιεν | |||||
imperative | τρέψον | τρεψᾰ́τω | τρέψᾰτον | τρεψᾰ́των | τρέψᾰτε | τρεψᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐτρεψᾰ́μην | ἐτρέψω | ἐτρέψᾰτο | ἐτρέψᾰσθον | ἐτρεψᾰ́σθην | ἐτρεψᾰ́μεθᾰ | ἐτρέψᾰσθε | ἐτρέψᾰντο | ||||
subjunctive | τρέψωμαι | τρέψῃ | τρέψηται | τρέψησθον | τρέψησθον | τρεψώμεθᾰ | τρέψησθε | τρέψωνται | |||||
optative | τρεψαίμην | τρέψαιο | τρέψαιτο | τρέψαισθον | τρεψαίσθην | τρεψαίμεθᾰ | τρέψαισθε | τρέψαιντο | |||||
imperative | τρέψαι | τρεψᾰ́σθω | τρέψᾰσθον | τρεψᾰ́σθων | τρέψᾰσθε | τρεψᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐτρέφθην | ἐτρέφθης | ἐτρέφθη | ἐτρέφθητον | ἐτρεφθήτην | ἐτρέφθημεν | ἐτρέφθητε | ἐτρέφθησᾰν | ||||
subjunctive | τρεφθῶ | τρεφθῇς | τρεφθῇ | τρεφθῆτον | τρεφθῆτον | τρεφθῶμεν | τρεφθῆτε | τρεφθῶσῐ(ν) | |||||
optative | τρεφθείην | τρεφθείης | τρεφθείη | τρεφθεῖτον, τρεφθείητον |
τρεφθείτην, τρεφθειήτην |
τρεφθεῖμεν, τρεφθείημεν |
τρεφθεῖτε, τρεφθείητε |
τρεφθεῖεν, τρεφθείησᾰν | |||||
imperative | τρέφθητῐ | τρεφθήτω | τρέφθητον | τρεφθήτων | τρέφθητε | τρεφθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | τρέψαι | τρέψᾰσθαι | τρεφθῆναι | ||||||||||
participle | m | τρέψᾱς | τρεψᾰ́μενος | τρεφθείς | |||||||||
f | τρέψᾱσᾰ | τρεψᾰμένη | τρεφθεῖσᾰ | ||||||||||
n | τρέψᾰν | τρεψᾰ́μενον | τρεφθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐτράφθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
passive | indicative | ἐτράφθην | ἐτράφθης | ἐτράφθη | ἐτράφθητον | ἐτραφθήτην | ἐτράφθημεν | ἐτράφθητε | ἐτράφθησᾰν | ||||
subjunctive | τραφθῶ | τραφθῇς | τραφθῇ | τραφθῆτον | τραφθῆτον | τραφθῶμεν | τραφθῆτε | τραφθῶσῐ(ν) | |||||
optative | τραφθείην | τραφθείης | τραφθείη | τραφθεῖτον, τραφθείητον |
τραφθείτην, τραφθειήτην |
τραφθεῖμεν, τραφθείημεν |
τραφθεῖτε, τραφθείητε |
τραφθεῖεν, τραφθείησᾰν | |||||
imperative | τράφθητῐ | τραφθήτω | τράφθητον | τραφθήτων | τράφθητε | τραφθέντων | |||||||
passive | |||||||||||||
infinitive | τραφθῆναι | ||||||||||||
participle | m | τραφθείς | |||||||||||
f | τραφθεῖσᾰ | ||||||||||||
n | τραφθέν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔτρᾰπον | ἔτρᾰπες | ἔτρᾰπε(ν) | ἐτρᾰ́πετον | ἐτρᾰπέτην | ἐτρᾰ́πομεν | ἐτρᾰ́πετε | ἔτρᾰπον | ||||
subjunctive | τρᾰ́πω | τρᾰ́πῃς | τρᾰ́πῃ | τρᾰ́πητον | τρᾰ́πητον | τρᾰ́πωμεν | τρᾰ́πητε | τρᾰ́πωσῐ(ν) | |||||
optative | τρᾰ́ποιμῐ | τρᾰ́ποις | τρᾰ́ποι | τρᾰ́ποιτον | τρᾰποίτην | τρᾰ́ποιμεν | τρᾰ́ποιτε | τρᾰ́ποιεν | |||||
imperative | τρᾰ́πε | τρᾰπέτω | τρᾰ́πετον | τρᾰπέτων | τρᾰ́πετε | τρᾰπόντων | |||||||
middle | indicative | ἐτρᾰπόμην | ἐτρᾰ́που | ἐτρᾰ́πετο | ἐτρᾰ́πεσθον | ἐτρᾰπέσθην | ἐτρᾰπόμεθᾰ | ἐτρᾰ́πεσθε | ἐτρᾰ́ποντο | ||||
subjunctive | τρᾰ́πωμαι | τρᾰ́πῃ | τρᾰ́πηται | τρᾰ́πησθον | τρᾰ́πησθον | τρᾰπώμεθᾰ | τρᾰ́πησθε | τρᾰ́πωνται | |||||
optative | τρᾰποίμην | τρᾰ́ποιο | τρᾰ́ποιτο | τρᾰ́ποισθον | τρᾰποίσθην | τρᾰποίμεθᾰ | τρᾰ́ποισθε | τρᾰ́ποιντο | |||||
imperative | τρᾰποῦ | τρᾰπέσθω | τρᾰ́πεσθον | τρᾰπέσθων | τρᾰ́πεσθε | τρᾰπέσθων | |||||||
passive | indicative | ἐτρᾰ́πην | ἐτρᾰ́πης | ἐτρᾰ́πη | ἐτρᾰ́πητον | ἐτρᾰπήτην | ἐτρᾰ́πημεν | ἐτρᾰ́πητε | ἐτρᾰ́πησᾰν | ||||
subjunctive | τρᾰπῶ | τρᾰπῇς | τρᾰπῇ | τρᾰπῆτον | τρᾰπῆτον | τρᾰπῶμεν | τρᾰπῆτε | τρᾰπῶσῐ(ν) | |||||
optative | τρᾰπείην | τρᾰπείης | τρᾰπείη | τρᾰπεῖτον, τρᾰπείητον |
τρᾰπείτην, τρᾰπειήτην |
τρᾰπεῖμεν, τρᾰπείημεν |
τρᾰπεῖτε, τρᾰπείητε |
τρᾰπεῖεν, τρᾰπείησᾰν | |||||
imperative | τρᾰ́πηθῐ | τρᾰπήτω | τρᾰ́πητον | τρᾰπήτων | τρᾰ́πητε | τρᾰπέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | τρᾰπεῖν | τρᾰπέσθαι | τρᾰπῆναι | ||||||||||
participle | m | τρᾰπών | τρᾰπόμενος | τρᾰπείς | |||||||||
f | τρᾰποῦσᾰ | τρᾰπομένη | τρᾰπεῖσᾰ | ||||||||||
n | τρᾰπόν | τρᾰπόμενον | τρᾰπέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: τέτροφᾰ, τέτραμμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | τέτροφᾰ | τέτροφᾰς | τέτροφε(ν) | τετρόφᾰτον | τετρόφᾰτον | τετρόφᾰμεν | τετρόφᾰτε | τετρόφᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | τετρόφω | τετρόφῃς | τετρόφῃ | τετρόφητον | τετρόφητον | τετρόφωμεν | τετρόφητε | τετρόφωσῐ(ν) | |||||
optative | τετρόφοιμῐ, τετροφοίην |
τετρόφοις, τετροφοίης |
τετρόφοι, τετροφοίη |
τετρόφοιτον | τετροφοίτην | τετρόφοιμεν | τετρόφοιτε | τετρόφοιεν | |||||
imperative | τέτροφε | τετροφέτω | τετρόφετον | τετροφέτων | τετρόφετε | τετροφόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | τέτραμμαι | τέτραψαι | τέτραπται | τέτραφθον | τέτραφθον | τετράμμεθᾰ | τέτραφθε | τετράφᾰται | ||||
subjunctive | τετραμμένος ὦ | τετραμμένος ᾖς | τετραμμένος ᾖ | τετραμμένω ἦτον | τετραμμένω ἦτον | τετραμμένοι ὦμεν | τετραμμένοι ἦτε | τετραμμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | τετραμμένος εἴην | τετραμμένος εἴης | τετραμμένος εἴη | τετραμμένω εἴητον/εἶτον | τετραμμένω εἰήτην/εἴτην | τετραμμένοι εἴημεν/εἶμεν | τετραμμένοι εἴητε/εἶτε | τετραμμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | τέτραψο | τετράφθω | τέτραφθον | τετράφθων | τέτραφθε | τετράφθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | τετροφέναι | τετρᾶφθαι | |||||||||||
participle | m | τετροφώς | τετραμμένος | ||||||||||
f | τετροφυῖᾰ | τετραμμένη | |||||||||||
n | τετροφός | τετραμμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ἐτετρόφειν, ἐτετράμμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐτετρόφειν, ἐτετρόφη |
ἐτετρόφεις, ἐτετρόφης |
ἐτετρόφει(ν) | ἐτετρόφετον | ἐτετροφέτην | ἐτετρόφεμεν | ἐτετρόφετε | ἐτετρόφεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐτετράμμην | ἐτέτραψο | ἐτέτραπτο | ἐτέτραφθον | ἐτετράφθην | ἐτετράμμεθᾰ | ἐτέτραφθε | ἐτετράφᾰτο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
- ἀνατρέπω (anatrépō)
- ἀντρέπω (antrépō)
- ἀποτρέπω (apotrépō)
- διατρέπω (diatrépō)
- ἐκτρέπω (ektrépō)
- ἐνεπιτρέπω (enepitrépō)
- ἐντρέπω (entrépō)
- ἐπανατρέπω (epanatrépō)
- ἐπιπεριτρέπω (epiperitrépō)
- ἐπιτρέπω (epitrépō)
- κατατρέπω (katatrépō)
- μετατρέπω (metatrépō)
- παρατρέπω (paratrépō)
- παρεκτρέπω (parektrépō)
- πεδατρέπω (pedatrépō)
- περιτρέπω (peritrépō)
- προσανατρέπω (prosanatrépō)
- προσεπιτρέπω (prosepitrépō)
- προστρέπω (prostrépō)
- προτρέπω (protrépō)
- συμμετατρέπω (summetatrépō)
- συμπεριτρέπω (sumperitrépō)
- συμπροτρέπω (sumprotrépō)
- συνανατρέπω (sunanatrépō)
- συναποτρέπω (sunapotrépō)
- συνεπιτρέπω (sunepitrépō)
- συντρέπω (suntrépō)
- ὑπανατρέπω (hupanatrépō)
- ὑπεκτρέπω (hupektrépō)
References
- Beekes, Robert S. P. (2010) “τρέπω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1503–1504
- Kloekhorst, Alwin (2008) “terepp-zi / tere/ipp-”, in Etymological Dictionary of the Hittite Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 5), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 871–872
- “τρέπω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “τρέπω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “τρέπω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- τρέπω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- τρέπω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “τρέπω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek τρέπω.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtre.po/
- Hyphenation: τρέ‧πω
Verb
Conjugation
τρέπω τρέπομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | τρέπω | τρέψω | τρέπομαι | τραπώ |
2 sg | τρέπεις | τρέψεις | τρέπεσαι | τραπείς |
3 sg | τρέπει | τρέψει | τρέπεται | τραπεί |
1 pl | τρέπουμε, [‑ομε] | τρέψουμε, [‑ομε] | τρεπόμαστε | τραπούμε |
2 pl | τρέπετε | τρέψετε | τρέπεστε, τρεπόσαστε | τραπείτε |
3 pl | τρέπουν(ε) | τρέψουν(ε) | τρέπονται | τραπούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | έτρεπα | έτρεψα | τρεπόμουν(α) | τράπηκα, [{ετράπην}]1 |
2 sg | έτρεπες | έτρεψες | τρεπόσουν(α) | τράπηκες, [{ετράπης}] |
3 sg | έτρεπε | έτρεψε | τρεπόταν(ε) | τράπηκε, {ετράπη} |
1 pl | τρέπαμε | τρέψαμε | τρεπόμασταν, (‑όμαστε) | τραπήκαμε, [{ετράπημεν}] |
2 pl | τρέπατε | τρέψατε | τρεπόσασταν, (‑όσαστε) | τραπήκατε, [{ετράπητε}] |
3 pl | έτρεπαν, τρέπαν(ε) | έτρεψαν, τρέψαν(ε) | τρέπονταν, (τρεπόντουσαν) | τράπηκαν, τραπήκαν(ε), {ετράπησαν} |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα τρέπω ➤ | θα τρέψω ➤ | θα τρέπομαι ➤ | θα τραπώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα τρέπεις, … | θα τρέψεις, … | θα τρέπεσαι, … | θα τραπείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … τρέψει | έχω, έχεις, … τραπεί | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … τρέψει | είχα, είχες, … τραπεί | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … τρέψει | θα έχω, θα έχεις, … τραπεί | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | τρέπε | τρέψε | — | τρέψου |
2 pl | τρέπετε | τρέψτε | τρέπεστε | τραπείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | τρέποντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας τρέψει ➤ | — | ||
Nonfinite form➤ | τρέψει | τραπεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. Formal passsive forms, as in the ancient aorist ἐτράπην from the conjugation of τρέπω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference). • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.