ανατρέπω
See also: ἀνατρέπω
Greek
Etymology
Learned. From Ancient Greek ἀνατρέπω (anatrépō). By surface analysis, ανα- (“upward”) + τρέπω (“turn”).
Pronunciation
- IPA(key): /a.naˈtɾe.po/
- Hyphenation: α‧να‧τρέ‧πω
Verb
ανατρέπω • (anatrépo) (past ανέτρεψα, passive ανατρέπομαι)
Conjugation
ανατρέπω ανατρέπομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | ανατρέπω | ανατρέψω | ανατρέπομαι | ανατραπώ |
2 sg | ανατρέπεις | ανατρέψεις | ανατρέπεσαι | ανατραπείς |
3 sg | ανατρέπει | ανατρέψει | ανατρέπεται | ανατραπεί |
1 pl | ανατρέπουμε, [‑ομε] | ανατρέψουμε, [‑ομε] | ανατρεπόμαστε | ανατραπούμε |
2 pl | ανατρέπετε | ανατρέψετε | ανατρέπεστε, ανατρεπόσαστε | ανατραπείτε |
3 pl | ανατρέπουν(ε) | ανατρέψουν(ε) | ανατρέπονται | ανατραπούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | ανέτρεπα1 | ανέτρεψα1 | ανατρεπόμουν(α) | ανατράπηκα, [{ανετράπην}]2 |
2 sg | ανέτρεπες | ανέτρεψες | ανατρεπόσουν(α) | ανατράπηκες, [{ανετράπης}] |
3 sg | ανέτρεπε | ανέτρεψε | ανατρεπόταν(ε) | ανατράπηκε, {ανετράπη} |
1 pl | ανατρέπαμε | ανατρέψαμε | ανατρεπόμασταν, (‑όμαστε) | ανατραπήκαμε, [{ανετράπημεν}] |
2 pl | ανατρέπατε | ανατρέψατε | ανατρεπόσασταν, (‑όσαστε) | ανατραπήκατε, [{ανετράπητε}] |
3 pl | ανέτρεπαν, ανατρέπαν(ε) | ανέτρεψαν, ανατρέψαν(ε) | ανατρέπονταν, (ανατρεπόντουσαν) | ανατράπηκαν, ανατραπήκαν(ε), {ανετράπησαν} |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα ανατρέπω ➤ | θα ανατρέψω ➤ | θα ανατρέπομαι ➤ | θα ανατραπώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ανατρέπεις, … | θα ανατρέψεις, … | θα ανατρέπεσαι, … | θα ανατραπείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ανατρέψει | έχω, έχεις, … ανατραπεί | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ανατρέψει | είχα, είχες, … ανατραπεί | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ανατρέψει | θα έχω, θα έχεις, … ανατραπεί | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | ανάτρεπε | ανάτρεψε | — | ανατρέψου |
2 pl | ανατρέπετε | ανατρέψτε | ανατρέπεστε | ανατραπείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | ανατρέποντας ➤ | ανατρεπόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Perfect participle➤ | έχοντας ανατρέψει ➤ | — | ||
Nonfinite form➤ | ανατρέψει | ανατραπεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. Also, form without internal augment ανά-: ανάτρεπα, ανάτρεψα 2. Formal passive forms, as in the ancient aorist ἀνετράπην from the conjugation of ἀνατρέπω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference). • Also, formal passive past participle ανατραπείς (anatrapeís), ανατραπείσα (anatrapeísa), ανατραπέν (anatrapén) • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- ανατρέπω (anatrépo, “to thwart, to overturn”)
- αποτρεπτικός (apotreptikós, “deterrent”, adjective)
- αποτρέπω (apotrépo, “to avert, to dissuade”)
- αποτρόπαιος (apotrópaios, “atrocious, horrible”, adjective)
- αποτροπιάζομαι (apotropiázomai, “to detest, to hate”)
- αποτροπιάζω (apotropiázo, “to disgust”)
- αποτροπιασμός m (apotropiasmós, “repugnance, aversion”)
- αποτροπιαστικός (apotropiastikós, “repugnant”, adjective)
- επιτρέπω (epitrépo, “to allow”)
- μετατρέπω (metatrépo, “to transform, to convert”)
- παρεκτρέπομαι (parektrépomai, “to misbehave”)
- προτρέπω (protrépo, “to incite, to encourage”)
- and see: τρέπω (trépo, “to turn, to divert”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.