τολμάω
Ancient Greek
Alternative forms
- τολμέω (tolméō)
Etymology
From τόλμᾰ (τόλμη) (tólma (tólmē), “(feminine) courage”) + -άω (-áō).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /tol.má.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /tolˈma.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /tolˈma.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /tolˈma.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /tolˈma.o/
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | τολμᾰ́ω | τολμᾰ́εις | τολμᾰ́ει | τολμᾰ́ετον | τολμᾰ́ετον | τολμᾰ́ομεν | τολμᾰ́ετε | τολμᾰ́ουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | τολμᾰ́ω | τολμᾰ́ῃς | τολμᾰ́ῃ | τολμᾰ́ητον | τολμᾰ́ητον | τολμᾰ́ωμεν | τολμᾰ́ητε | τολμᾰ́ωσῐ(ν) | |||||
optative | τολμᾰ́οιμῐ | τολμᾰ́οις | τολμᾰ́οι | τολμᾰ́οιτον | τολμᾰοίτην | τολμᾰ́οιμεν | τολμᾰ́οιτε | τολμᾰ́οιεν | |||||
imperative | τόλμᾰε | τολμᾰέτω | τολμᾰ́ετον | τολμᾰέτων | τολμᾰ́ετε | τολμᾰόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | τολμᾰ́ομαι | τολμᾰ́ῃ, τολμᾰ́ει |
τολμᾰ́εται | τολμᾰ́εσθον | τολμᾰ́εσθον | τολμᾰόμεθᾰ | τολμᾰ́εσθε | τολμᾰ́ονται | ||||
subjunctive | τολμᾰ́ωμαι | τολμᾰ́ῃ | τολμᾰ́ηται | τολμᾰ́ησθον | τολμᾰ́ησθον | τολμᾰώμεθᾰ | τολμᾰ́ησθε | τολμᾰ́ωνται | |||||
optative | τολμᾰοίμην | τολμᾰ́οιο | τολμᾰ́οιτο | τολμᾰ́οισθον | τολμᾰοίσθην | τολμᾰοίμεθᾰ | τολμᾰ́οισθε | τολμᾰ́οιντο | |||||
imperative | τολμᾰ́ου | τολμᾰέσθω | τολμᾰ́εσθον | τολμᾰέσθων | τολμᾰ́εσθε | τολμᾰέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | τολμᾰ́ειν | τολμᾰ́εσθαι | |||||||||||
participle | m | τολμᾰ́ων | τολμᾰόμενος | ||||||||||
f | τολμᾰ́ουσᾰ | τολμᾰομένη | |||||||||||
n | τολμᾰ́ον | τολμᾰόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Present: τολμῶ, τολμῶμαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | τολμῶ | τολμᾷς | τολμᾷ | τολμᾶτον | τολμᾶτον | τολμῶμεν | τολμᾶτε | τολμῶσῐ(ν) | ||||
subjunctive | τολμῶ | τολμᾷς | τολμᾷ | τολμᾶτον | τολμᾶτον | τολμῶμεν | τολμᾶτε | τολμῶσῐ(ν) | |||||
optative | τολμῴην, τολμῷμῐ |
τολμῴης, τολμῷς |
τολμῴη, τολμῷ |
τολμῷτον, τολμῴητον |
τολμῴτην, τολμῳήτην |
τολμῷμεν, τολμῴημεν |
τολμῷτε, τολμῴητε |
τολμῷεν, τολμῴησᾰν | |||||
imperative | τόλμᾱ | τολμᾱ́τω | τολμᾶτον | τολμᾱ́των | τολμᾶτε | τολμώντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | τολμῶμαι | τολμᾷ | τολμᾶται | τολμᾶσθον | τολμᾶσθον | τολμώμεθᾰ | τολμᾶσθε | τολμῶνται | ||||
subjunctive | τολμῶμαι | τολμᾷ | τολμᾶται | τολμᾶσθον | τολμᾶσθον | τολμώμεθᾰ | τολμᾶσθε | τολμῶνται | |||||
optative | τολμῴμην | τολμῷο | τολμῷτο | τολμῷσθον | τολμῴσθην | τολμῴμεθᾰ | τολμῷσθε | τολμῷντο | |||||
imperative | τολμῶ | τολμᾱ́σθω | τολμᾶσθον | τολμᾱ́σθων | τολμᾶσθε | τολμᾱ́σθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | τολμᾶν | τολμᾶσθαι | |||||||||||
participle | m | τολμῶν | τολμώμενος | ||||||||||
f | τολμῶσᾰ | τολμωμένη | |||||||||||
n | τολμῶν | τολμώμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐτόλμᾰον, ἐτολμᾰόμην (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐτόλμᾰον | ἐτόλμᾰες | ἐτόλμᾰε(ν) | ἐτολμᾰ́ετον | ἐτολμᾰέτην | ἐτολμᾰ́ομεν | ἐτολμᾰ́ετε | ἐτόλμᾰον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐτολμᾰόμην | ἐτολμᾰ́ου | ἐτολμᾰ́ετο | ἐτολμᾰ́εσθον | ἐτολμᾰέσθην | ἐτολμᾰόμεθᾰ | ἐτολμᾰ́εσθε | ἐτολμᾰ́οντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐτόλμων, ἐτολμώμην (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐτόλμων | ἐτόλμᾱς | ἐτόλμᾱ | ἐτολμᾶτον | ἐτολμᾱ́την | ἐτολμῶμεν | ἐτολμᾶτε | ἐτόλμων | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐτολμώμην | ἐτολμῶ | ἐτολμᾶτο | ἐτολμᾶσθον | ἐτολμᾱ́σθην | ἐτολμώμεθᾰ | ἐτολμᾶσθε | ἐτολμῶντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: τολμήσω, τολμήσομαι, τολμηθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | τολμήσω | τολμήσεις | τολμήσει | τολμήσετον | τολμήσετον | τολμήσομεν | τολμήσετε | τολμήσουσῐ(ν) | ||||
optative | τολμήσοιμῐ | τολμήσοις | τολμήσοι | τολμήσοιτον | τολμησοίτην | τολμήσοιμεν | τολμήσοιτε | τολμήσοιεν | |||||
middle | indicative | τολμήσομαι | τολμήσῃ, τολμήσει |
τολμήσεται | τολμήσεσθον | τολμήσεσθον | τολμησόμεθᾰ | τολμήσεσθε | τολμήσονται | ||||
optative | τολμησοίμην | τολμήσοιο | τολμήσοιτο | τολμήσοισθον | τολμησοίσθην | τολμησοίμεθᾰ | τολμήσοισθε | τολμήσοιντο | |||||
passive | indicative | τολμηθήσομαι | τολμηθήσῃ | τολμηθήσεται | τολμηθήσεσθον | τολμηθήσεσθον | τολμηθησόμεθᾰ | τολμηθήσεσθε | τολμηθήσονται | ||||
optative | τολμηθησοίμην | τολμηθήσοιο | τολμηθήσοιτο | τολμηθήσοισθον | τολμηθησοίσθην | τολμηθησοίμεθᾰ | τολμηθήσοισθε | τολμηθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | τολμήσειν | τολμήσεσθαι | τολμηθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | τολμήσων | τολμησόμενος | τολμηθησόμενος | |||||||||
f | τολμήσουσᾰ | τολμησομένη | τολμηθησομένη | ||||||||||
n | τολμῆσον | τολμησόμενον | τολμηθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐτόλμησᾰ, ἐτολμησᾰ́μην, ἐτολμήθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐτόλμησᾰ | ἐτόλμησᾰς | ἐτόλμησε(ν) | ἐτολμήσᾰτον | ἐτολμησᾰ́την | ἐτολμήσᾰμεν | ἐτολμήσᾰτε | ἐτόλμησᾰν | ||||
subjunctive | τολμήσω | τολμήσῃς | τολμήσῃ | τολμήσητον | τολμήσητον | τολμήσωμεν | τολμήσητε | τολμήσωσῐ(ν) | |||||
optative | τολμήσαιμῐ | τολμήσειᾰς, τολμήσαις |
τολμήσειε(ν), τολμήσαι |
τολμήσαιτον | τολμησαίτην | τολμήσαιμεν | τολμήσαιτε | τολμήσειᾰν, τολμήσαιεν | |||||
imperative | τόλμησον | τολμησᾰ́τω | τολμήσᾰτον | τολμησᾰ́των | τολμήσᾰτε | τολμησᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐτολμησᾰ́μην | ἐτολμήσω | ἐτολμήσᾰτο | ἐτολμήσᾰσθον | ἐτολμησᾰ́σθην | ἐτολμησᾰ́μεθᾰ | ἐτολμήσᾰσθε | ἐτολμήσᾰντο | ||||
subjunctive | τολμήσωμαι | τολμήσῃ | τολμήσηται | τολμήσησθον | τολμήσησθον | τολμησώμεθᾰ | τολμήσησθε | τολμήσωνται | |||||
optative | τολμησαίμην | τολμήσαιο | τολμήσαιτο | τολμήσαισθον | τολμησαίσθην | τολμησαίμεθᾰ | τολμήσαισθε | τολμήσαιντο | |||||
imperative | τόλμησαι | τολμησᾰ́σθω | τολμήσᾰσθον | τολμησᾰ́σθων | τολμήσᾰσθε | τολμησᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐτολμήθην | ἐτολμήθης | ἐτολμήθη | ἐτολμήθητον | ἐτολμηθήτην | ἐτολμήθημεν | ἐτολμήθητε | ἐτολμήθησᾰν | ||||
subjunctive | τολμηθῶ | τολμηθῇς | τολμηθῇ | τολμηθῆτον | τολμηθῆτον | τολμηθῶμεν | τολμηθῆτε | τολμηθῶσῐ(ν) | |||||
optative | τολμηθείην | τολμηθείης | τολμηθείη | τολμηθεῖτον, τολμηθείητον |
τολμηθείτην, τολμηθειήτην |
τολμηθεῖμεν, τολμηθείημεν |
τολμηθεῖτε, τολμηθείητε |
τολμηθεῖεν, τολμηθείησᾰν | |||||
imperative | τολμήθητῐ | τολμηθήτω | τολμήθητον | τολμηθήτων | τολμήθητε | τολμηθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | τολμῆσαι | τολμήσᾰσθαι | τολμηθῆναι | ||||||||||
participle | m | τολμήσᾱς | τολμησᾰ́μενος | τολμηθείς | |||||||||
f | τολμήσᾱσᾰ | τολμησᾰμένη | τολμηθεῖσᾰ | ||||||||||
n | τολμῆσᾰν | τολμησᾰ́μενον | τολμηθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: τετόλμηκᾰ, τετόλμημαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | τετόλμηκᾰ | τετόλμηκᾰς | τετόλμηκε(ν) | τετολμήκᾰτον | τετολμήκᾰτον | τετολμήκᾰμεν | τετολμήκᾰτε | τετολμήκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | τετολμήκω | τετολμήκῃς | τετολμήκῃ | τετολμήκητον | τετολμήκητον | τετολμήκωμεν | τετολμήκητε | τετολμήκωσῐ(ν) | |||||
optative | τετολμήκοιμῐ, τετολμηκοίην |
τετολμήκοις, τετολμηκοίης |
τετολμήκοι, τετολμηκοίη |
τετολμήκοιτον | τετολμηκοίτην | τετολμήκοιμεν | τετολμήκοιτε | τετολμήκοιεν | |||||
imperative | τετόλμηκε | τετολμηκέτω | τετολμήκετον | τετολμηκέτων | τετολμήκετε | τετολμηκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | τετόλμημαι | τετόλμησαι | τετόλμηται | τετόλμησθον | τετόλμησθον | τετολμήμεθᾰ | τετόλμησθε | τετόλμηνται | ||||
subjunctive | τετολμημένος ὦ | τετολμημένος ᾖς | τετολμημένος ᾖ | τετολμημένω ἦτον | τετολμημένω ἦτον | τετολμημένοι ὦμεν | τετολμημένοι ἦτε | τετολμημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | τετολμημένος εἴην | τετολμημένος εἴης | τετολμημένος εἴη | τετολμημένω εἴητον/εἶτον | τετολμημένω εἰήτην/εἴτην | τετολμημένοι εἴημεν/εἶμεν | τετολμημένοι εἴητε/εἶτε | τετολμημένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | τετόλμησο | τετολμήσθω | τετόλμησθον | τετολμήσθων | τετόλμησθε | τετολμήσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | τετολμηκέναι | τετολμῆσθαι | |||||||||||
participle | m | τετολμηκώς | τετολμημένος | ||||||||||
f | τετολμηκυῖᾰ | τετολμημένη | |||||||||||
n | τετολμηκός | τετολμημένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ἐτετολμήκειν, ἐτετολμήμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐτετολμήκειν, ἐτετολμήκη |
ἐτετολμήκεις, ἐτετολμήκης |
ἐτετολμήκει(ν) | ἐτετολμήκετον | ἐτετολμηκέτην | ἐτετολμήκεμεν | ἐτετολμήκετε | ἐτετολμήκεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐτετολμήμην | ἐτετόλμησο | ἐτετόλμητο | ἐτετόλμησθον | ἐτετολμήσθην | ἐτετολμήμεθᾰ | ἐτετόλμησθε | ἐτετόλμηντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Synonyms
- ἔτλην (étlēn) (poetic)
Further reading
- “τολμάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “τολμάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “τολμάω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- τολμάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- τολμάω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “τολμάω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G5111 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
Greek
Etymology
τολμ(ώ) (tolm(ó)) + modern suffix -άω (-áo), from the Ancient Greek τολμῶ (tolmô), contracted form of τολμάω (tolmáō, “I dare”), from τόλμη (tólmē)
Pronunciation
- IPA(key): /tolˈma.o/
- Hyphenation: τολ‧μά‧ω
Conjugation
τολμάω / τολμώ, τολμώμαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | τολμάω, τολμώ | τολμήσω | τολμώμαι | τολμηθώ |
2 sg | τολμάς | τολμήσεις | τολμάσαι | τολμηθείς |
3 sg | τολμάει, τολμά | τολμήσει | τολμάται | τολμηθεί |
1 pl | τολμάμε, τολμούμε | τολμήσουμε, [‑ομε] | τολμόμαστε, {‑ώμεθα} | τολμηθούμε |
2 pl | τολμάτε | τολμήσετε | τολμάστε, {‑άσθε} | τολμηθείτε |
3 pl | τολμάνε, τολμάν, τολμούν(ε) | τολμήσουν(ε) | τολμώνται | τολμηθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | τολμούσα1 | τόλμησα | — | τολμήθηκα |
2 sg | τολμούσες | τόλμησες | — | τολμήθηκες |
3 sg | τολμούσε | τόλμησε | {ετολμάτο} | τολμήθηκε |
1 pl | τολμούσαμε | τολμήσαμε | — | τολμηθήκαμε |
2 pl | τολμούσατε | τολμήσατε | — | τολμηθήκατε |
3 pl | τολμούσαν(ε) | τόλμησαν, τολμήσαν(ε) | {ετολμώντο} | τολμήθηκαν, τολμηθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα τολμάω, θα τολμώ ➤ | θα τολμήσω ➤ | θα τολμώμαι ➤ | θα τολμηθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα τολμάς, … | θα τολμήσεις, … | θα τολμάσαι, … | θα τολμηθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … τολμήσει | έχω, έχεις, … τολμηθεί είμαι, είσαι, … τολμημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … τολμήσει | είχα, είχες, … τολμηθεί ήμουν, ήσουν, … τολμημένος , ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … τολμήσει | θα έχω, θα έχεις, … τολμηθεί θα είμαι, θα είσαι, … τολμημένος , ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | τόλμα2 | τόλμησε | — | τολμήσου |
2 pl | τολμάτε | τολμήστε | (τολμάστε), {τολμάσθε} | τολμηθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | τολμώντας ➤ | τολμώμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Perfect participle➤ | έχοντας τολμήσει ➤ | τολμημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | τολμήσει | τολμηθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. Alternative imperfect forms with endings -αγα, -αγες, -αγε (as in verb αγαπάω) are very uncommon. 2. Alternative imperative with ending -αγε is rare. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.