τολμηρός

Ancient Greek

Etymology

From τολμάω (tolmáō) +‎ -ρός (-rós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tol.mɛː.rós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tol.me̝ˈros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /tol.miˈros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tol.miˈros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tol.miˈros/

Adjective

τολμηρός • (tolmērós) m (feminine τολμηρᾱ́, neuter τολμηρόν); first/second declension

daring, bold
enduring, steadfast

Inflection

First and second declension of τολμηρός; τολμηρᾱ́; τολμηρόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	τολμηρός tolmērós	τολμηρᾱ́ tolmērā́	τολμηρόν tolmērón	τολμηρώ tolmērṓ	τολμηρᾱ́ tolmērā́	τολμηρώ tolmērṓ	τολμηροί tolmēroí	τολμηραί tolmēraí	τολμηρᾰ́ tolmērá
Genitive	τολμηροῦ tolmēroû	τολμηρᾶς tolmērâs	τολμηροῦ tolmēroû	τολμηροῖν tolmēroîn	τολμηραῖν tolmēraîn	τολμηροῖν tolmēroîn	τολμηρῶν tolmērôn	τολμηρῶν tolmērôn	τολμηρῶν tolmērôn
Dative	τολμηρῷ tolmērôi	τολμηρᾷ tolmērâi	τολμηρῷ tolmērôi	τολμηροῖν tolmēroîn	τολμηραῖν tolmēraîn	τολμηροῖν tolmēroîn	τολμηροῖς tolmēroîs	τολμηραῖς tolmēraîs	τολμηροῖς tolmēroîs
Accusative	τολμηρόν tolmērón	τολμηρᾱ́ν tolmērā́n	τολμηρόν tolmērón	τολμηρώ tolmērṓ	τολμηρᾱ́ tolmērā́	τολμηρώ tolmērṓ	τολμηρούς tolmēroús	τολμηρᾱ́ς tolmērā́s	τολμηρᾰ́ tolmērá
Vocative	τολμηρέ tolmēré	τολμηρᾱ́ tolmērā́	τολμηρόν tolmērón	τολμηρώ tolmērṓ	τολμηρᾱ́ tolmērā́	τολμηρώ tolmērṓ	τολμηροί tolmēroí	τολμηραί tolmēraí	τολμηρᾰ́ tolmērá
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	τολμηρῶς tolmērôs			τολμηρότερος tolmēróteros			τολμηρότᾰτος tolmērótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: τολμηρός (tolmirós)

Greek

Adjective

τολμηρός • (tolmirós) m (feminine τολμηρή, neuter τολμηρό)

bold, courageous, daring
risque, racy

Declension

Declension of τολμηρός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τολμηρός •	τολμηρή •	τολμηρό •	τολμηροί •	τολμηρές •	τολμηρά •
genitive	τολμηρού •	τολμηρής •	τολμηρού •	τολμηρών •	τολμηρών •	τολμηρών •
accusative	τολμηρό •	τολμηρή •	τολμηρό •	τολμηρούς •	τολμηρές •	τολμηρά •
vocative	τολμηρέ •	τολμηρή •	τολμηρό •	τολμηροί •	τολμηρές •	τολμηρά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τολμηρός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τολμηρός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τολμηρότερος •	τολμηρότερη •	τολμηρότερο •	τολμηρότεροι •	τολμηρότερες •	τολμηρότερα •
genitive	τολμηρότερου •	τολμηρότερης •	τολμηρότερου •	τολμηρότερων •	τολμηρότερων •	τολμηρότερων •
accusative	τολμηρότερο •	τολμηρότερη •	τολμηρότερο •	τολμηρότερους •	τολμηρότερες •	τολμηρότερα •
vocative	τολμηρότερε •	τολμηρότερη •	τολμηρότερο •	τολμηρότεροι •	τολμηρότερες •	τολμηρότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο τολμηρότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
Absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τολμηρότατος •	τολμηρότατη •	τολμηρότατο •	τολμηρότατοι •	τολμηρότατες •	τολμηρότατα •
genitive	τολμηρότατου •	τολμηρότατης •	τολμηρότατου •	τολμηρότατων •	τολμηρότατων •	τολμηρότατων •
accusative	τολμηρότατο •	τολμηρότατη •	τολμηρότατο •	τολμηρότατους •	τολμηρότατες •	τολμηρότατα •
vocative	τολμηρότατε •	τολμηρότατη •	τολμηρότατο •	τολμηρότατοι •	τολμηρότατες •	τολμηρότατα •

Related terms

see: τολμώ (tolmó, “to dare”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

τολμηρός

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Descendants

Further reading

Greek

Adjective

Declension

Related terms