συν
Greek
Etymology
From Ancient Greek σύν (sún).
Pronunciation
- IPA(key): /sin/
Noun
συν • (syn) n (indeclinable)
- plus
- positive quantity
- useful addition
- (arithmetic) plus sign
- πέντε συν ένα ίσον έξι ― pénte syn éna íson éxi ― five plus one equals six
See also
- Τριγωνομετρικές συναρτήσεις • (“Trigonometric functions”)
- ημ, ημίτονο n (im, imítono, “sin, sine”)
- συν, συνημίτονο n (syn, synimítono, “cos, cosine”)
- εφ, εφαπτομένη f (ef, efaptoméni, “tan, tangent”)
- σφ, συνεφαπτομένη f (sf, synefaptoméni, “cot, cotangent”)
- στεμ, συντέμνουσα f (stem, syntémnousa, “cosec, cosecant”)
- τεμ, τέμνουσα f (tem, témnousa, “sec, secant”)
Further reading
- Τριγωνομετρική συνάρτηση on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.