συγκαλώ

See also: συγκαλῶ

Greek

Etymology

Learnedly, from Koine Greek σῠγκᾰλῶ (sunkalô), contracted form of Ancient Greek σῠγκᾰλέω (sunkaléō, “to call to council, convoke, convene”), συγ- (syg-, “with, together”) equivalent to συν- (syn-) +‎ καλώ (kaló, “to call, summon”).

Pronunciation
  • IPA(key): /siŋ.ɡaˈlo/
  • Hyphenation: συ‧γκα‧λώ
  • Old Hyphenation: συγ‧κα‧λώ

Verb

συγκαλώ • (sygkaló) (past συγκάλεσα, passive συγκαλούμαι, p‑past συγκαλέστηκα/συγκλήθηκα, ppp συγκαλεσμένος / συγκλημένος)

  1. to call together to assembly; summon (others) to meeting; invite (guests) to gathering; convoke, convene, congregate, assemble

Conjugation
συγκαλώ, συγκαλούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg συγκαλώ συγκαλέσω συγκαλούμαι συγκαλεστώ, συγκληθώ
2 sg συγκαλείς συγκαλέσεις συγκαλείσαι συγκαλεστείς, συγκληθείς
3 sg συγκαλεί συγκαλέσει συγκαλείται συγκαλεστεί, συγκληθεί
1 pl συγκαλούμε συγκαλέσουμε, [-ομε] συγκαλούμαστε συγκαλεστούμε, συγκληθούμε
2 pl συγκαλείτε συγκαλέσετε συγκαλείστε συγκαλεστείτε, συγκληθείτε
3 pl συγκαλούν(ε) συγκαλέσουν(ε) συγκαλούνται συγκαλεστούν(ε), συγκληθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg συγκαλούσα συγκάλεσα, {συνεκάλεσα| [συγκαλούμουν(α)] συγκαλέστηκα, συγκλήθηκα, [{συνεκλήθην}]1
2 sg συγκαλούσες συγκάλεσες, {συνεκάλεσες| [συγκαλούσουν(α)] συγκαλέστηκες, συγκλήθηκες, [{συνεκλήθης}]
3 sg συγκαλούσε συγκάλεσε, {συνεκάλεσε| συγκαλούνταν, {συγκαλείτο} συγκαλέστηκε, συγκλήθηκε, {συνεκλήθη}
1 pl συγκαλούσαμε συγκαλέσαμε συγκαλούμασταν, (‑ούμαστε) συγκαλεστήκαμε, συγκληθήκαμε, [{συνεκλήθημεν}]
2 pl συγκαλούσατε συγκαλέσατε [συγκαλούσασταν, (‑ούσαστε)] συγκαλεστήκατε, συγκληθήκατε, [{συνεκλήθητε}]
3 pl συγκαλούσαν(ε) συγκάλεσαν, συγκαλέσαν(ε), {συνεκάλεσαν| συγκαλούνταν, {συγκαλούντο} συγκαλέστηκαν, συγκαλεστήκαν(ε), συγκλήθηκαν, συγκληθήκαν(ε), {συνεκλήθησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα συγκαλώ ➤ θα συγκαλέσω ➤ θα συγκαλούμαι ➤ θα συγκαλεστώ, θα συγκληθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα συγκαλείς, … θα συγκαλέσεις, … θα συγκαλείσαι, … θα συγκαλεστείς, θα συγκληθείς, ...
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … συγκαλέσει
  έχω, έχεις, … συγκαλεσμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, ... συγκαλεστεί, συγκληθεί
  είμαι, είσαι, … συγκαλεσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … συγκαλέσει
  είχα, είχες, … συγκαλεσμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, ... συγκαλεστεί, συγκληθεί
  ήμουν, ήσουν, … συγκαλεσμένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … συγκαλέσει
  θα έχω, θα έχεις, … συγκαλεσμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, ... συγκαλεστεί, συγκληθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … συγκαλεσμένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — συγκάλεσε — συγκαλέσου
2 pl συγκαλείτε συγκαλέστε συγκαλείστε συγκαλεστείτε, συγκληθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ συγκαλώντας ➤ passive past participle: {συγκληθείς, συγκληθείσα, συγκληθέν}
passive present participle: {συγκαλούμενος, -η, -ο} ➤
Perfect participle➤ έχοντας συγκαλέσει ➤ συγκλημένος, ‑η, ‑o
συγκαλεσμένος, ‑η, ‑o
{συγκεκλημένος, ‑η, ‑o} ➤
Nonfinite form➤ συγκαλέσει συγκαλεστεί, συγκληθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Passive forms ending with -θην are very formal, as in the ancient aorist συνεκλήθην from the conjugation of συγκαλέω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.