στρόβος
Ancient Greek
Etymology
Maybe from Proto-Indo-European *strebʰ-, the same root of στρέφω (stréphō, “to twist”) and στρεβλός (streblós).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /stró.bos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈstro.bos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈstro.βos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈstro.vos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈstro.vos/
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ στρόβος ho stróbos |
τὼ στρόβω tṑ stróbō |
οἱ στρόβοι hoi stróboi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ στρόβου toû stróbou |
τοῖν στρόβοιν toîn stróboin |
τῶν στρόβων tôn stróbōn | ||||||||||
| Dative | τῷ στρόβῳ tôi stróbōi |
τοῖν στρόβοιν toîn stróboin |
τοῖς στρόβοις toîs stróbois | ||||||||||
| Accusative | τὸν στρόβον tòn stróbon |
τὼ στρόβω tṑ stróbō |
τοὺς στρόβους toùs stróbous | ||||||||||
| Vocative | στρόβε stróbe |
στρόβω stróbō |
στρόβοι stróboi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Derived terms
- στροβανίσκος (strobanískos)
- στροβεία (strobeía)
- στροβελός (strobelós)
- στροβεύς (strobeús)
- στροβέω (strobéō)
- στρόβιλος (stróbilos)
Further reading
- “στρόβος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- στρόβος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.