στρατόπεδον

Ancient Greek

Etymology

From στρατός (stratós, “army”) +‎ πέδον (pédon, “ground”).

Pronunciation
 

Noun

στρᾰτόπεδον • (stratópedon) n (genitive στρᾰτοπέδου); second declension

  1. camp, encampment, campsite
  2. host, army

Inflection
Second declension of τὸ στρᾰτόπεδον; τοῦ στρᾰτοπέδου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative τὸ στρᾰτόπεδον
tò stratópedon		 τὼ στρᾰτοπέδω
tṑ stratopédō		 τᾰ̀ στρᾰτόπεδᾰ
tà stratópeda
Genitive τοῦ στρᾰτοπέδου
toû stratopédou		 τοῖν στρᾰτοπέδοιν
toîn stratopédoin		 τῶν στρᾰτοπέδων
tôn stratopédōn
Dative τῷ στρᾰτοπέδῳ
tôi stratopédōi		 τοῖν στρᾰτοπέδοιν
toîn stratopédoin		 τοῖς στρᾰτοπέδοις
toîs stratopédois
Accusative τὸ στρᾰτόπεδον
tò stratópedon		 τὼ στρᾰτοπέδω
tṑ stratopédō		 τᾰ̀ στρᾰτόπεδᾰ
tà stratópeda
Vocative στρᾰτόπεδον
stratópedon		 στρᾰτοπέδω
stratopédō		 στρᾰτόπεδᾰ
stratópeda
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants
  • Greek: στρατόπεδο (stratópedo)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.